موج اخیراحضار، بازجویی و بازداشت فعالان و اعضای جبهه ملی ایران به بهانه انتشار بیانیه اخیر این جبهه در تحلیل اوضاع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی كشور و عملكرد دولت در حالی صورت می گیرد که در اکثر احضارها و بازجویی ها جبهه ملی به عبور از خطوط قرمز و زیر سوال بردن آشکارارکان نظام متهم شده و حاکمیت خواستار پس گرفتن مواضع مطرح شده در بیانیه اخیر از سوی اعضای این جبهه شده است. اگرچه بخش عمده این بیانیه تحلیلی و مستند به اوضاع اقتصادی کشور بازمی گردد اما بخش های خاصی از این بیانیه که سوء سیاست های رهبری نظام سیاسی کشور را آغاز انقلاب تاکنون به چالش کشیده است، بیشتر خشم حاکمیت را برانگیخته است:
« ... تجربه و تحلیل علمی و واقع بینانه حوادث پس از انقلاب ایران نشان می دهد كه ملت ایران قبل از هر چیز قربانی سوء تدبیر رهبران اجتماعی و سیاسی مدعی خدمت به كشور و مردم بوده است... انحراف از شعارها و اهداف اصیل انقلاب، یعنی استقلال، آزادی و عدالت اجتماعی از 12 بهمن ماه 1357 آغاز شد و شورای فرمایشی انقلاب با هر مصوبه و فرمان خود حلقه آزادی های فردی و اجتماعی، مالكیت شخصی و آزادی های اقتصادی مردم را تنگتر كرد و نهادهایی بوجود آورد كه امروز پس از سی سال باعث اختناق سیاسی، اجتماعی، فرهنگی جامعه ایرانی در مقیاس جهانی شده است ... بدون قضاوت درباره انگیزه ها و علل آغاز جنگ ویرانگر تحمیلی عراق علیه ایران و نقش آن در استقرار نظام دیكتاتوری اختناق آمیز فعلی، ریشه همه نابسامانی های موجود را می توان با حادثه فاجعه آمیز اشغال سفارت امریكا در 13 آبان 1358 و گروگانگیری 51 دیپلمات امریكایی مرتبط دانست كه دشمنان ملت ایران آن را برنامه ریزی كردند و ادامه دادند و افراد ساده اندیش به آن عنوان موهبت الهی بخشیدند.تحریم اقتصادی ایران پس از این حادثه و وقفه در روابط اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مردم ایران با دنیا، با حوادثی تكمیلی مثل انتشار كتاب سلمان رشدی، واقعه قتل سران مردم كرد در رستوران میكونوس در آلمان و قتل های سیاسی در اروپا، عامل اصلی همه انحرافات و عقب ماندگی های سی ساله مردم بوده است و امروز وقت آن رسیده است كه مردم ایران بپرسند و بدانند كه چه دستهایی پشت سر این كارها بوده است و از صحنه بیرون راندن ایالات متحده چه قدرتهای خارجی سود برده اند؟...»
این احضارها و بازداشت ها در حالی صورت می گیرد که در روزهای اخیر موضوع حمله نظامی احتمالی به کشور بار دیگر مطرح شده است و بی گمان تضعیف نیروی های ملی که می توانند به عنوان بازتاب دهنده صدای ملت در این مورد نقش بازدارنده داشته باشند، در این شرایط حساس در عمل می تواند به زیان کشور و ملت تمام شود.