کورش زعیم: خرداد 1386 که پیشنهادی برای اصلاحات در اساسنامه دیوان کیفری بین المللی کرده بودم که نابودسازی میراث فرهنگی، که در ایران رواج زیاد دارد، جنایت علیه بشریت حساب بشود. من در فصل 5 پیشنهاد کردم که یک بند اضافه بشود که نابودسازی میراث فرهنگی جهانی جزو جنایات مورد صلاحیت دیوان کیفری بین المللی قرار گیرد؛ و در ماده 7 که جنایات علیه بشریت را تعریف می کند، بندهایی اضافه شود که نابودسازی عمدی میراث فرهنگی جهانی جزو جنایات علیه بشریت بشمارآید. من این پیشنهاد را آنموقع دادم به دیوان کیفری بین المللی، و در کنفرانس حقوق بین الملل تهران هم که در سوم تیرماه ] 1386 [با حضور حقوقدانان برجسته بین الملل ایران تشکیل شده بود، آنها همه تایید کردند که این ابتکار جالبی است که تا حالا در قانون بین الملل پیش بینی نشده بوده است. بنابراین، این حرکت ما علیه مسئولان حفظ میراث فرهنگی ایران که یکی از غنی ترین کشورهای جهان در میراث فرهنگی و تاریخی است، یک حرکت نمادین است که نشان بدهیم به این آقایان که دیگر مثل طالبان که تندیس بودا را نابود کردند، و در ایران که ضرباتی به میراث تاریخی ایران زده اند که جبران ناپذیر است، از این پس باید در برابر وجدان جهانی پاسخگو باشند. ادامه مطلب
در بخش سوم کنفرانس، پیشنهاد کورش زعیم برای افزودن یک متمم به اساسنامه دیوان کیفری بین المللی برای شناختن عمل نابودسازی عمدی میراث های تاریخی و فرهنگی به عنوان جنایت علیه بشریت، مطرح شد. این پیشنهاد بیش از همه مورد تایید و حمایت همه حقوقدانان قرار گرفت. دکتر باوند آن را یک ابتکار بی نظیر اعلام کرد. دکتر شریف با توجه دادن به کنوانسیون های 1949 و 1977 ژنو، اظهار کردند که مفاد آن کنوانسیون ها با وجود اینکه به ضرورت حفظ میراث فرهنگی اشاره می کنند، ولی چارچوب و ضمانت اجرایی برای آنها تعیین نمی شود. آقای پیمان عارف یادآوری کردند که این کنوانسیون ها کوشش برای حفظ میراث فرهنگی در زمان جنگ را مطرح می کند، و مربوط به زمان صلح نمی شود. دکتر باوند ضرورت درگیر کردن یونسکو را خاطرنشان کردند. بنابراین، پیشنهاد کورش زعیم بدون هیچ تغییری به شکل زیر تصویب شد. ادامه مطلب
یکی از مسئله هاي بغرنج چند سال نخست پس از انقلاب كه نظام جمهوری اسلامی دنبال راه حل آن می گشت، و دولت های وقت دست بگریبان آن بودند، چگونگی از بین بردن چندگانگی در بسیاری از نهادهای اجرایی کشور، از جمله تداخل مسئوليتها وعملكرد نیروی های شهرباني و ژاندارمري و نیروهای انتظامی انقلابی كميته ها بود. از یک سو، شهربانی و ژاندارمری، دو نهاد انتظامی كلاسيك، که پس از دهها سال تجربه فعالیت سازمان یافته، و با دانش و آموخته های حرفه اي علمی و تجربه گسترده بومی، ریشه ای عمیق در سیستم حفاظت و حراست و فرهنگ کشورداشتند، ولی چندان مورد اعتماد نسل نورسيده مسئولان انقلابی و بی تجربه کشوری نبودند. ادامه مطلب
آبادانی، شکوه، قدرت وعظمت کشور و تندرستي جسمی و رواني بستگي به توانمندی اقتصادی كشور و رفاه نسبی افراد جامعه دارد، و توانمندي اقتصادي و رفاه فقط در شرايط استقرار مردم سالاری در کشور و مشارکت مؤثرکلیه افراد ملت در تعیین سرنوشت خود در کلیه سطوح امکان پذیر است. ادامه مطلب
پس از هشتاد سال که از پيشينه انتخابات مجلس شورای نمایندگان مردم می گذرد، به علت مسائلی که استقرار و تداوم این نهاد دموکراتیک در ایران داشته، و پستی و بلندی هایی که در تنازع بقای آن طی شده، هنوز فرصت آن پیش نیامده که کاستی های بنیادین شیوه انتخابات بررسی و اصلاح شود ادامه مطلب
پیشنهادی که دراینجا برای اصلاح روشهای مجازاتی موجود درجهان مطرح میکنم، براین باور استواراست که انتقام جویی نباید منطق و پایه مجازات تخلفات افراد جامعه ازمقررات اجتماعی باشد. پايه مجازات باید مبتنی بر برنامه ای باشد که نه تنها جبران صدمات متخلف را بکند، بلکه از او شخصی سازنده بسازد و او را در ساختن و بهبود جامعه، و نیز بهتر کردن زندگی خودشف به تلاش وادارد. ادامه مطلب
کشور ما یکی از مستعدترین کشورهای جهان براي کشاورزی و دامداري است. با همین زمین و آب و هوایی که داریم می بایستی بتوانیم 8 تا 10% غذای جهان را تولید کنیم، در صورتیکه سهم کنونی ما ازتولید مواد غذایی جهان حتی یکدهم این مقدارهم نیست. مسئله عمده کشاورزی در کشور ما زمین و آب و بازار فروش نیست، مسئله عمده ما مدیریت است. ما همیشه ناتوان ترین مدیریت را در زمینه تولید داشته ایم ادامه مطلب