بخش پایانی
نتیجه گیری
عواملی که در بروز انقلاب موثر بودند
خورده گیری از یهودی ها
در یاداشت سه شنبه3/4/54 شاه به علم می گوید: " فقط روزنامه های جهودی در آمریکا به سیاست ایران حمله می کنند."
در یادداشت شنبه 28/4/54 علم نوشته است " . . . ولی ماشاء الله شاهنشاه آن قدر به این کشور علاقمند است که همه چیز را برای ایران بالاتر و والاتر از همه دنیا می خواهد، یعنی شعار ما ایران بالاتر از همه است. ]شعار آلمانی های نازی[ حال اگر برزبان جاری نمی کنیم مطلب دیگری است."
یادداشت پنجشنبه 3/7/54
" در مورد مذاکره با سفیر اسرائیل به عرض رساندم فرمودند: قسمت اصلی مذاکرات همان رویه غیر دوستانه جرائد یهودی آمریکاست. اگر آن حل بشود، البته ما همکاریهای سابق را از سر می گیریم. بنا بر این به او بگو اگر در این زمینه، چنان که گفته است، برنامه و نقشه وسیعی دارد، بیاورد با تو در میان بگذارد."
گزارشی رسیده بود که رادیو اسرائیل قبلاً بجای خلیج فارس که همیشه می گفت، فقط به کلمه خلیج اکتفا می کند. شاهنشاه خیلی ناراحت شدند. عرض کردم، بالاخره شاهنشاه هم که دائماً به آنها حمله می فرمائید. فرمودند، آخر کارهای آنها احمقانه و بی منطق است.
یادداشت روز چهارشنبه 1/11/54 به عرض رساندم دیشب سفیر اسرائیل به غلام می گفت ممکن است عراقیها توسط روسها سعی کنند بمب اتمی بسازند. فرمودند بعید نیست! ] در حقیقت کشور اسرائیل با دادن این خبربه شاه، او را در دست یابی به نیروگاه اتمی و در نهایت به بمب هسته ای مصر تر کرد و شاید هم به این ترتیب اسرائیلیها خواسته بودند از برنامه های شاه در مورد بمب هسته ای مطلع شوند؟[
ادعا های شاه
در تاریخ 30/4/54 شاه در مصاحبه خود با جراید خارجی و داخلی گفت: " ایران دیگر هرگز غافلگیر نخواهد شد و پیش از آن که خود را منهدم کنیم، می جنگیم. ترجیح می دهیم کشورمان را از بین ببریم ولی به دیگران نسپاریم." ] سپردن به دیگران که شاخ و دم ندارد! همگان دیدند که چگونه شاه با چشم گریان ایران را ترک نمود بدون آنکه تعیین کند از آن به بعد چه کسی مسئول کشورش خواهد بود. البته باید قبول کنیم که شاه قبل از تحویل کشور به ملایان آنرا کاملاً ویران نکرد و این افتخار را نصیب رژیم اسلامی کرد، که آنها باخیال راحت آنرا ویران کنند.[
پنجشنبه 20/6/54 ". . . باز هم پیام شاهنشاه را در جواب فورد خواندم. راستی و از تمام قلب به شاه دعا کردم. بالاخره شاهنشاه ما به جایی رسیده که با شجاعت مشت به دهن رئیس جمهور آمریکا بکوبد. اگر این مسائل را بشود به ملت گفت، بنظرم همه مردم همین احساس مرا پیدا کنند. ولی نزاکتهای دیپلواتیک مانع است. ولی مردم ایران سالها بعد پی خواهند برد که چه پیشوایی داشته اند." ] شاه بخیال خود و آقای علم مشت به دهن رئیس جمهور آمریکا می کوبید! ولی رئیس جمهور آمریکا نه تنها ضربه فنی نشد بلکه در مدتی بسیار کوتاه، شاه شاهان با ضربه ای گیج کننده از گود سیاست برای همیشه بخارج رانده شد!! [
یادداشت چهارشنبه 2/7/54
". . . عرض کردم رئیس جدید سیا در ایران پیش (غلام) آمد و استدعای شرفیابی دارد. فرمودند، وقت بدهید. عرض کردم از من پرسید چه عرضی حضور شاهنشاه بکنم؟ من گفتم باید عرض بکنید بدون شائبه سرویس شما در اختیار شاهنشاه است، زیرا دو کشور ما به هم احتیاج فوق العاده دارند. برای ما هم که یک رژیم سلطنتی هستیم از طرف شمال راهی نیست و برای شما هم باستیون ایران یک امر حیاتی است. پس ما هردو به هم احتیاج داریم. ولی متاسفانه وضع شما بسیار خراب است و جای تاسف است که شما که باید متکای غرب و کشورهای آزاد باشید، چنین وضعی دارید و برای او شعر مسخره ای خواندم و ترجمه کردم:
پیش نماز ده که مرغابی بود اندر آن ده بین چه رسوائی بود
] از خواننده گرامی استدعا می شود یادداشت فوق را یک یا دو بار دیگر مطالعه فرمائید. آنوقت پی خواهند برد که چرا رژیم شاهنشاهی ایران محکوم به سقوط بود!؟[
وضع خراب کشور و هشدار بعضی از مقامات مسئول
یادداشت چهارشنبه 19/6/54
"متعاقب، دو سه نامه که از فورد و کیسینجر رسید مرا به شدت نگران کرد . یعنی متاسفانه حدس من درست از کار درآمد که آمریکایی ها از ترقی قیمت نفت بهیچ وجه راضی نیستند و به علاوه از معاملات دو طرفی که ما به عنوان رشوه دادن می خواستیم با آنها بکنیم هم کنار گذاشته می شود. من به نوبه خودم از روابط با آمریکا نگرانم، به خصوص که مطبوعات آمریکا هم با ما رابطه خوب ندارد."
". . . دیشب هوشنگ انصاری وزیر اقتصاد پیش من بود. شرح عجیبی از عدم هماهنگی دستگاه های دولت و برنامه های اقتصادی و به هم ریختگی کارها و خرید های عجیب و غریب بدون مطالعه می گفت. منجمله این که همیشه به علت نبودن بندر در حدود یکهزار و پانصد میلیون دلار کالا در وسط دریا مدت سه تا چهار ماه معطل است. کرایه کشتیها و زیان دیری تخلیه یک رقم عجیبی تشکیل می دهد. . . به او گفتم مگر شما وزیر کرات دیگر هستید که اقدامی نمی کنید و یا لااقل موضوع را به عرض شاهنشاه نمی رسانید؟ می گفت نخست وزیر نمی گذارد، چون می ترسد شاهنشاه نسبت به او متغیر شوند. دائماً مشغول ماست مالی هستیم." (برای هر روز دیرکرد در تخلیه کالای هر کشتی بالغ بر 5هزار دلار پرداخت می گردید)
". . . قدری در باره پدر سوخته گری بی. بی. سی. که گزارش سازمان عفو بین المللی را با آب و تاب علیه ایران ذکر کرده بود، صحبت فرمودند. . . "
صفحه 273 جلد پنجم یادداشت های علم.
مصاحبه شاه با جان اوکس زیر عنوان The Persian mind ( طرز تفکر ایرانی) در نیویورک تایمز 30 سپتامبر 1975 درج شده است. در آغاز این مقاله آمده است که "در هیچ کشور مهم جهان امروز جمله ی معروف لوئی چهاردهم " دولت یعنی من" به اندازه ایران صدق نمی کند. همان گونه که خود او تایید می کند، اعلیحضرت محمد رضا شاه پهلوی براستی مظهر دولت ایران است." جان اوکس در نتیجه گیری روشن بینانه خود وضع ایران را انفجار آمیز می بیند.
حال به عکس العمل شاه در مورد اظهارات اوتوجه کنید: " . . . فرمودند، پدر سگ نوشته من لوئی چهاردهم هستم، در صورتی که او مغز ارتجاع و من لیدر انقلابم. معلوم می شود با عصبانیت خاص نوشته است."
چهارشنبه 30/7/54
روزنامه نیویورک تایمز شرحی نوشته بود که روشنفکران ایران خواستار تحولات عمیق و اساسی در اجتماع ایران هستند . شاهنشاه فرمودند، این پدر سوخته ها همین حرفهای بچه های ما را در کنفرانس اسپن Aspen)) که تحت ریاست شهبانو در شیراز تشکیل شده بود، گرفته و باز به رخ ما می کشد. به علاوه روشنفکر کدام "گه" است؟ اینها اشخاصی هستند که هزاران نوع عقده دارند. خود ما اسم روشنفکر بر آنها می گذاریم و آنها را علم می کنیم برای خورده گیری به خود ما( فکر می کنم منظور شاهنشاه علیاحضرت شهبانو بودند)
چهارشنبه 14/8/54
" نامه ای از سناتور ادوارد کندی برایم رسیده بود. عرض کردم ملاحظه می فرمایید اینها کشور ما را فاسد می نامند. فرمودند، چیز عجیبی است، اخیراً در سازمان ملل ما قطعنامه ای دادیم که شرکتهایی که بخواهند برای معاملات رشوه بدهند، دیگر از معامله با کشور ما محروم خواهند شد. حالا آمریکاییها سعی می کنند این قطعنامه را بخوابانند که به تصویب نرسد. عرض کردم همینطور است که دزد ها داد می زنند که دزد ها را بگیرید." ] جلوگیری از رشوه دادن شرکتهای خارجی ربطی به دادن قطعنامه به سازمان ملل نداشت، تنها کافی بود مانع می شدند از آنها رشوه گرفته نشود و با آنها قرار داد جدیدی منعقد نگردد![
یاداشت روز سه شنبه 30/10/54 ، منوچهر گودرزی مذاکرات با یهودی ها را
( در مورد بهبود وجهه ایران در افواه آمریکایی ها) به عرض رساند. . . چند اصل را تصویب فرمودند که اولاً اصل موضوع نمی تواند محرمانه بماند. ] هدف ایجاد مرکزی در آمریکا به منظور شناسائی اشخاص یا گروه ها و سازمانهایی که با رژیم شاه در مخالفت هستند می باشد. از یک طرف شاه و علم ادعا کرده اند که روزنامه ها و رادیو و تلویزیونهای یهودیان در آمریکا مسئول ترویج این شایعات علیه شاه و ایران بوده و از طرف دیگراز اسرائیلیها یعنی همان یهودیان خواسته اند این مرکز زیر نظر آنها اداره شود؟![ بنابر این مرکز ما در آمریکا، مرکز پژوهش مطبوعاتی خواهد بود و به همین نحو اعلان می شود. فقط تماس با اسرائیل محرمانه خواهد ماند. بعد هم اصل کلی سیاسی ما همان 17 ماده انقلاب است و حسن همجواری با همگان. در باره این که چه تصویری از ایران می خواهیم در خارج منعکس شود، فرمودند همین که هستیم به علاوه دنیا باید بداند تا ده سال دیگر ما نظیر فرانسه وآلمان هستیم، با یک جمعیت 50 میلیون نفری با سواد و متمتع وقدرتمند. این را کم کم دنیا باید احساس بکند.(!) .] آیا تنها باسواد شدن، انسان ها متمدن و با فرهنگ می شوند؟![
یادداشت روز 4/11/54، . . . فرمودند، به سفیر آمریکا باید می گفتی که ما متفق شما هستیم. در اثر نخریدن رزمناو های اقیانوس پیما، حضور ما در اقیانوس هند تاخیر می شود. ] توجه شود، هدف شاه از حضور در اقیانوس هند، دفاع از مرزهای ایران نیست بلکه گسترش نفوذ کشورش در سایر نقاط جهان است![
. . . بعد عرض کردم آیا شاهنشاه وضع روشنی از اوضاع اقتصادی کشور به دست دارند؟ فرمودند، البته دارم. عرض کردم آیا به عرض مبارک رسیده که ممکن است احیاناً بعضی پروژه ها ی ما که با خارجیها داریم، در اثر ندادن پول به حکمیت بین المللی و آبروریزی برسد؟ فرمودند، فکر نمی کنم . عرض کردم بلی، این امکان هست. قدری تامل فرمودند. عرض کردم شاهنشاه مطمئن هستند که گزارشاتی که به عرض می رسانند کاملاً واقعی و درست و صادقانه است و کسی خلاف عرض نمی کند؟ فرمودند، البته. عرض کردم، خدا کند. این طور باشد و البته حالا که می فرمائید، همین طور است، ولی غلام در این مسئله شک دارم. فرمودند، شک داری؟ عرض کردم، چون با تجربه هایی که اندوخته ام ، مرد بسیار بدبینی شده ام، شک می کنم و وظیفه خودم می دانم که در این ماجرای سنگین درگیری با نفتیها ، گرچه ممکن است بسیار دیر شده باشد، خاطر مبارک را از آنچه حودم فکر می کنم ، آگاه سازم. شاهنشاه خیلی تامل و فکر فرمودند که هم باعث تعجب و هم خوشحالی من شد. عرض کردم هرچه زودتر بی سر و صدا باید پروژه های غیر لازم یا غیر فوری را کنار گذاشت و فقط به مسائل اساسی پرداخت. فرمودند، به علاوه باید جلوی دزدی ها را گرفت. دارد برمن روشن می شود که پروژه های ما حد اقل 40 در صد گرانتر از آن چه که باید تمام می شود. عرض کردم البته، به هر حال من وظیفه داشته و دارم که آن چه که احساس می کنم، به عرض برسانم، چون من اعلیحضرت همایونی را محو در ایران می بینم یعنی اعلیحضرت خود ایران هستید. . ] آیا این همان جمله ای نیست که لوئی چهاردهم ادا کرد و شاه با عصبانیت او را مغز ارتجاع قلمداد کرد؟![
در مورد نفت
پنجشنبه 3/7/54 " تلگرافی از سفیر شاهنشاه از کاراکاس رسید که رئیس جمهور ونزوئلا او را احضار و خواسته است که فوری به عرض شاهنشاه برساند که عربستان سعودی تهدید کرده است که اگر اعضای اوپک پافشاری در اضافه قیمت بکنند، عربستان از اوپک خارج می شود. و اضافه کرده بود که آمریکا هم شدیداً به او( منظور رئیس جمهور ونزوئلا است) فشار وارد می آورد که با زکی یمانی هم آهنگی کند. . . "
" . . . قدری راجع به کنفرانس وین را به عرض رساتدم. عرض کردم زکی یمانی دائماً می گوید ما دلائل مختلف برای پائین نگاه داشتن قیمت نفت داریم، ولی یکی را هم اظهار نمی دارد. فرمودند، اولین و آخرین دلیل که قابل گفتن هم نیست و به این جهت هم اظهار نمی کند " امر آقام کیسینجر است" ] چه دلیلی بهتر از این که پس از گذشت بالغ بر 33 سال از آن تاریخ همه شیخ نشین های خلیج فارس و کشورهای عربی دست نشانده انگلیس چون عربستان سعودی، عراق، سوریه، جردن، لیبی، مصرو غیره در سر جای خود نشسته و روز بروز به اقتصادی شکوفاتر دست یافته اند؛ در حالیکه کشور شاهنشاهی ایران که در آن زمان از لحاظ ثروت، منابع طبیعی سرشار، جمعیت با سواد تر و فرهنگ غنی تری بسر می برد و شاه آرزوی رسیدن به تمدن بزرگ را در آینده ای نسبتاً نزدیک پیش بینی می کرد؛ از آن تاریخ هر روز بیشتر از روز قبل به قهقرا رفته است! معلوم نیست با این روند پسگرائی، آخر و عاقبت ما ایرانیها چه خواهد بود؟[
یاداشت پنجشنبه 10/7/54 ". . . ضمناً به عرض رساندم که از مطالعات اخیر به این نتیجه می رسم که وجهه ما در دنیا دارد خراب می شود. برای چه، نمی دانم. ولی غلام اولاً که به خوب و بد ما در دنیا اهمیت نمی دهم. انسان باید در داخله محکم و استوار باشد. این مطالب وق وق زیادی است. ثانیاً هرچه بیشتر نوشته شود( چه خوب و چه بد) دلیل بر اهمیت و عظمت کشور و شاهنشاه ماست. فرمودند، همین طور است، ولی فکر می کنم یک قسمت این بدی مربوط به نفت و کارهای اوپک و آمریکاییها و قسمت دیگر مربوط به جهودهاست. . . " ] خود ما هیچ عیبی نداریم!! البته این خارجیها هستند که نمی گذارند ملت ایران با بکار گیری 17 ماده انقلاب سفید شاه و مردم به دروازه های تمدن بزرگ نزدیک شود!؟[
یادداشت دوشنبه 22/10/54
" . . . راجع به نفت فرمودند، به کنسرسیومیها باید حالی کرد که قراری که با آنها داشته ایم، یک طرفه لغو شده و دیگر برای ما اعتباری ندارد، چون آنها از تولید مورد توافق پایین تر رفته اند. روز شنبه آینده که می ایند، ما این مسئله را جداً با آنها مطرح حواهیم ساخت."
یادداشت دوشنبه 29/10/54
" . . . شاه را گرفته دیدم. فرمودند، پدر سوخته ها زیر بار نمی روند که مقدار معینی را که قبلاً تعهد کرده اند برداشت کنند و می گویند نفت در دنیا خریدار ندارد. عرض کردم، چاره نیست، حالا دیگر باید موافقت کرد. فرمودند، اول کاری که می کنم سفارش وسائل خودمان را به کشورهای آنها لغو می کنم . . ." ] وقتیکه نفت را در سطحی که شاه می خواست نمی خرند و لذا پولی نیست که بتوان بابت پروژه های قبلی پرداخت شود؛ پس تنها راه لغو سفارش وسائل است که بدون بررسی با قیمت های سرسام آور سفارش شده است! البته لغو قراردادها بدون پرداخت غرامت قابل قبول نبود. پس هم قرارداد لغو شده است و هم جریمه پرداخت کرده ایم! چه معامله ای از این بهتر؟[
چپاول اموال کشور
یکشنبه 21/10/54
" نامه تملق آمیزی از شاپور اردشیر جی رسیده بود تقدیم کردم. عرض کردم قرارداد شرکت کاسنین، در چاه بهار، برای ساختمانهای عادی، غارت است، که ما با آنها منعقد می کنیم. یعنی آنها ما را غارت می کنند. به دقت گوش دادند ولی چیزی نفرمودند.
من فکر می کنم شاید مصلحت دیگری در بین بود که از طریق دولت امر خواهند فرمود. فرق معامله در حدود 600 میلیون دلار است. شاید انگلیسی ها واسطه عمل اضافه استخراج نفت شده اند، و شاهنشاه فکر می فرمایند که در این جا کمک بکنند، می خواهند این لقمه را به آنها بخورانند. باری، به نظر من شاه بدون حکمت و منطق عملی نمی کند. من به این مسئله اعتقاد و ایمان عمیق دارم. عریضه شاپور، هم حکایت از همراهی انگلیسی ها می کند و هم تملق گویی آنها."
" . . . قدری راجع به ثروت مرحوم ارتشبد خاتمی مذاکره شد. ارقامی که در نظر مبارک بود، به نظر من مبالغه آمیز به عرض رسیده بود، حدود 100 میلیون دلار. . . "
یادداشت روز یکشنبه 28/10/54
" . . . باز قدری در مورد سوء استفاده هایی که در دستگاه های نیروی دریایی و هوایی شده، مذاکره فرمودند. فرمودند تعجب می کنم با این که اینها همه چیز دارند، چرا باز هم دنبال این کثافتکاریها می روند؟ فرمودند، اصولاً پول که از یک مقدار معینی گذشت، جز دردسر چه فایده دارد؟ واقعاً هم شاه برای دیگران این طور فکر می فرمایند. اما برای خودش که واقعاً پول چه کم، چه زیاد، در حکم ریگ بیابان است و ابداً ارزش ندارد. . . " ] شاه پول ملت را بذل و بخشش می کرد لذا برایش در حکم ریگ بیابان بود؛ ولی آیا در مورد هزینه پول خودش هم به این گونه فکر می کرد؟[
یادداشت پنجشنبه 16/11/54،
" . . . فرمودند، این پدر سوخته نجم الهدی رئیس اداره مهندسی نیروی دریایی که گرفته ایم، می گوید در کنتراتهای چاه بهار، ما خیال هشتصد میلیون تومان ( برابر با یکصد ده میلیون دلار) سوء استفاده داشتیم که نشد. عرض کردم چندین دفعه در این زمینه غلام مسموعات را به سمع مبارک رسانده بودم که این کنتراتی که می خواهند با انگلیسیها منعقد کنند، 400 در صد از قیمت معمول گرانتر است. فرمودند، واقعاً نمی توانستم باور کنم، فکر می کردم همین اغراقهای مردم است.
یادداشت روز 18/11/54
" . . . والاحضرت اشرف عریضه ای عرض کرده اند. ملاحظه فرمودند. فرمودند، مگر دیوانه شده اید که می خواهید منزل چهار میلیون دلاری در نیویورک بخرید؟ از یک طرف می گویید پول ندارم و از من پول می خواهید و به این در و آن در می زنید، از طرف دیگر می خواهید منزلی بخرید و هیاهو در این آمریکای پر غوغا بر پا کنید؟ این چه طرز فکری است؟ ] البته چهار میلیون دلار مورد درخواست شاهزاده خانم را مرحمت فرمودند[
یادداشت روز 23/11/54
" . . . مطلب مهمی که باز صحبت شد این نامه کیم روزولت بود که به نظر مبارک رساندم. در یاداشتهای زیر صفحه 439 چنین آمده است: " کرمیت روزولت، نوه پرزیدنت تئودور روزولت، عضو سیا، هم آهنگ کننده توطئه آمریکا و انگلستان ( منظور نویسنده کودتای 28 مرداد است) برای واژگون ساختن حکومت دکتر محمد مصدق در مرداد 1332بود. در زمان این یادداشت، روزولت به عنوان مشاور نورتروپ( سازنده هواپیماهای جنگی) و چند شرکت دیگر فعالیت داشت. خرید هواپیماهای فانتوم ( اف-4) و همچنین (اف- 5) از سوی ایران و عربستان سعودی در برابر رقابت شدید شرکت لاکهید ( سازنده استار فایتر اف-104) نتیجه ی مداخله ای کیم روزولت و تماس شخصی او با سران و فرماندهان نیروی هوایی دو کشور بود.
روزولت در نامه ی خود نوشته است که به چندین دلیل مایل به دیدار شاه است:
*- پسرانش شاه را ببینند.
*- انور سادات و امیر فهد از او خواسته اند گزارش ملاقات خود را با این دو تن به آگاهی شاه برساند.
*- شرکت نورتروپ مایل است بداند آیا شاه به خرید هواپیماهای اف- 18 علاقمند است یا نه؟
*- -نظر شاه در باره ی این که روزولت خاطرات خود را بنویسد چیست؟
یادداشت روز 24/11/54
" . . . والاحظرت اشرف اجازه خواسته اند روز دوم فروردین بنیاد خیریه خودشان را اعلام کنند. شاهنشاه فرمودند، آخر به خواهرم بگو یک طرف بنیاد خیریه اعلام می کنی، یک طرف مثل دیوانه ها عقب پول هستی. از یک طرف نطقهای آتشین در دفاع حقوق بشر می کنی، از طرف دیگر برای منافع خودت، اگر باشد، پدر مردم را می خواهی در بیاوری.( البته من نمی گذارم) فرمودند بسیار خوب مانع ندارد، اعلام کند. ولی بداند که مردم ایران گول نمی خورند. چرا که همگی به او بد بین وبه شمس خوش بین هستند؟ چون شمس هیچ از این تظاهرات بی ربط ندارد. همان است که هست. ] اگر شاه از خلاف کاریهای خواهران و برادران و فرزندانشان آگاه بوده و ضمناً تاکید می کند که مردم ایران گول نمی خورند! پس چرا از اعمال خلافشان و دخالتهایشان در خرید های عمده جلوگیری نمی کرد!؟[
یادداشت چهارشنبه 6/12/54
" . . . شاهنشاه فرمودند ، مبارزه با فساد بین مردم چه اثری داشته؟ عرض کردم ، اثر خوب ولی نباید مبتذل شود و حساب خرده ها تصفیه گردد. مقاله واشنگتن پست را برای شاهنشاه خواندم. فوق العاده بد بر علیه والاحضرت اشرف نوشته. چیزی نفرمودند ولی فرمودند، ما دائماً نظامیها را دراز می کنیم ولی این پدر سوخته سیویلها درست گیر نمی افتند. . . "
یادداشت شنبه 16/12/54
صبح شرفیاب شدم . به عرض رساندم که علیاحضرت شهبانو امر می فرمایند صد هزار دلار دیگر ازطرف بانک عمران به پادشاه سابق آلبانی قرض داده شود، با آنکه تا کنون چهارصد هزار دلار قرض گرفته است. فرمودند چه باید کرد؟ بدهید.
عرض کردم والاحضرت شهناز، ده میلیون تومان از بانک عمران می خواهند. فرمودند، فقط ده میلیون ؟ عرض کردم بلی. فرمودند، تعجب است این بچه چقدر تحت تاثیر این مردکه الدنگ شوهرش می باشد. این آقا پسر هیپی چه طور یک دفعه پول پرست شده است؟
شبکه های خرابکاری
جمعه 31/5/54
پریروز که در زوریخ بودم، رئیس پلیس سویس بدیدنم آمد و پرونده قطوری را به من نشان داد که چه جور در پی ترور اعلیحضرت همایونی هستند. ] به این طریق دولت سویس مانع مراجعت شاه به محل اقامتش در سان موریتس می گردد![
در تاریخ یکشنبه 16/6/54 اعلامیه از طرف گروههای مخالف در رامسر زیر صندلی شاهنشاه پیدا کرده بودیم. دادم ملاخظه فرمودند و خیلی تعجب کردند.
یادداشت روز 23/10/54
". . . بعد راجع به چند شبکه خرابکاری که در شمال کشف شده ، فرمودند، خیلی عجیب است که اینها با سر سختی می جنگند. حتی زنها شدیداً دفاع می کنند و کشته می شوند و مردها معمولاً قرص سیانور زیر دندان دارند و خودشان را از بین می برند. فرمودند در کشوری که همه چیز هست و همه کس می تواند پول بدست بیاورد و کار پیدا کند و کارگر و متخصص کم داریم، چه طور این عمل می شود؟ عرض کردم این ها دچار تعصبات عقیدتی شده اند. مخصوصاً کشورهایی که به ما نظر دارند، جوانان را به قسمتهای بد اجتماع ما هدایت می کنند و آن قسمت را بزرگ جلوه می دهند، بدون آن که قسمتهای خوب را نشان بدهند. البته هر جوانی حساس است و تحت تاثیر قرار می گیرد. چنان که والاحضرت همایونی هم که به جنوب شهر تشریف بردندآ آن قدر ناراحت و عصبانی شدند. به علاوه ما دستگاهی نداریم که با کمال سادگی و روشنی نکات بد و خوب اجتماع ما را برای جوانان تشریح کند که آنوقت خود آنها قضاوت کنند که نسبت خوب به بد نسبت صد به یک است. . . فرمودند بسیار صحیح است وهمین حالا در ارتش منحرفین پیدا شده اند که البته شدیداً پیگیری می شود. . ." ] همگی دیدیم که چگونه شدیداً پیگیری کردند و موفق شدند جلوی منحرفین را در ارتش بگیرند.در نتیجه این پی گیری شدید! به سرعت ریاست ستاد بزرگ ارتشتاران و نخست وزیر نظامی ارتشبد ازهاری از مشاغل خود استعفاء داده و رهسپار آمریکا شد. بلافاصله فرمانده نیروی زمینی و فرماتدار نظامی ارتشبد اویسی و بدنبال وی ژنرال آجودان اعلیحضرت سپهبد هاشمی نژاد عازم آمریکا و اروپا شدند. این وضع ( بخوانید بیماری) به سایرارتشیان و دولتمردان سویل نیز سرایت کرد و خیل آنها روزانه از کشور فرار کردند. بزودی بیماری به افسران ارشد ارتش شاهنشاهی و معاونان و مدیران کل وزارتخانه ها نیز سرایت کرد. چندی بعد درجه داران و سربازان وظیفه به گونه هزار هزار در هر روز ترک خدمت کردند؛ نتیجه آن شد که اکثر جوانان به شبکه های خرابکاری و ضد رژیم شاهنشاهی پیوستند و در چند ماه موفق شدند ارتش پانصد هزار نفری شاهنشاهی که ظاهراً تا دندان مجهزبه انواع سلاح پیشرفته بود و عده ای ساده لوح آنرا یکی از مقتدرترین ارتش های جهان تصور می کردند، تسلیم عده ای مخالف بی سلاح شدند و درب سربازخانه ها را برروی آن ها گشودند تا دمار از روزگار آن تعداد کم از ارتشیان که به سوگندی که برای حفظ تاج وتخت شاهنشاهی پهلوی خورده و پا برجا مانده بودند بر آورند.[
مسافرت خانم مارگارت تاچر به ایران
در سال 1978 ، خانم تاچر رئیس جدید حزب محافظه کار انگلیس برنامه دیدار خود را از کشورهای حاشیه خلیج فارس و از جمله ایران آغاز نمود. در ایران علاوه بر شرفیابی به حضور شاه با دیگر مقامات طراز اول ایران از جمله هوشنگ انصاری رئیس هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران ملاقات و مذاکره نمود. در مورد این ملاقات آقای قباد فخیمی که در آن جلسه حضور داشت برداشت های خود را در صفحه 327-332 جلد دوم کتاب " سی سال نفت ایران" به این گونه بیان کرده است:
". . . انصاری برای آشنائی خانم تاچر با اوضاع ایران با طرح مطالب پیشرفتهای ایران مذاکرات این جلسه بدون دستور جلسه را آغازنمود. . . .
خانم تاچر مختصر و مفید بالحنی بسیار محکم مخالفت خود را با آنچه که انصاری خلاصه پیشرفتها و موفقیت های ایران در دهسال گذشته و پس از انقلاب سفید ذکر می نمود اظهار می کرد. بصورتی ساده و روشن ایراداتی را مطرح می نمود که انصاری افتخار می کرد در دوران وزارتش در اجرای آنها نقش داشته است. انصاری تمام هوش و ذکاوت خود را بکار گرفت و نهایت سعی را بعمل آورد تا از دهان تاچر حد اقل برای یکی از مواردی که شرح می دهد پاسخی مثبت و آفرینی بشنود ولی توفیق یارش نشد. بطور خلاصه تاچر با تکیه به کمبود های برنامه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، بی سوادی، افزایش اختلافات طبقاتی، ضعف نیازمندیهای زیر بنائی و غیره برنامه های انقلاب سفید و تمدن بزرگ را نا مناسب و نا موفق تلقی نمود. خانم تاچر تیغ تیز حملات خود را بیش از هر چیز متوجه برنامه های اقتصادی و سرمایه گذاری های خارجی در ایران نمود و به انصاری تذکر داد: " شما کشوری نه کشاورزی و نه صنعتی هستید. از یکطرف صنعتی نمودن ایران را در راس برنامه های خود قرار می دهید و از شرکتهای خارجی برای سرمایه گذاری در ایران و انتقال تکنولوژی دعوت می کنید و از طرف دیگر با قانون واگذاری 49 در صد سهام کارخانجات به کارگران همه آنها را فراری می دهید تا سرمایه های خود را خارج نمایند. شما نه کاپیتالیست هستید و نه سوسیالیست، شما در حقیقت نمی دانید چه می خواهید. حرف آخر خانم تاچر شاه بیت مذاکرات جلسه بود. ." ] کو گوش شنوا
