بهمن احمدی امویی و عبدالله مومنی، دو زندانی سیاسی حامی جنبش سبز و محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین، بیست ماه است که از حق مرخصی و ملاقات حضوری با خانواده هایشان محروم شده اند.
دو سال و نیم از بازداشت بهمن احمدی امویی روزنامه‌نگار و عبدالله مومنی فعال دانشجویی می گذرد، اما آنها از جزئی‌ترین حقوق یک زندانی نیز محروم هستند. این دو زندانی سیاسی از بازداشت شدگان بعد از انتخابات ریاست جمهوری دهم هستند. آنها هر دو در روز ۳۰ خردادماه سال ۸۸ بازداشت شده اند.
به گزارش خبرنگار کلمه، ماهها از آخرین ملاقات حضوری این دو زندانی با همسر و خانواده شان می گذرد اما دادستان تهران هر بار با درخواست ملاقات بیست دقیقه حضوری آنها مخالفت می کند. زندانیان سیاسی تنها هفته ای یک بار می توانند خانواده شان را به صورت کابینی ملاقات کنند و انجام ملاقات حضوری آنان با خانواده تنها با نامه کتبی دادستان تهران انجام می شود.
دادستان تهران ماه هاست بدون ذکر هرگونه دلیل مشخص، برخی زندانیان سیاسی از جمله بهمن احمدی امویی و عبدالله مومنی را از حق مرخصی و ملاقات حضوری با خانواده شان محروم کرده است و در این باره نیز هیچ توضیح مشخصی نمی دهد. بهمن احمدی امویی و عبدالله مومنی در طول بیست ماه گذشته تنها دو تا سه بار از حق ملاقات حضوری استفاده کرده اند و در تمامی اعیاد از جمله عید نوروز از مرخصی و ملاقات حضوری با خانواده محروم بوده اند.
گفته می شود مسوولان قضایی برای انتقام گیری از زندانیانی که بر مواضع خود پافشاری می کنند، معمولا آنها را از حقوق اولیه قانونی شان محروم می کنند.
این روزها رعایت حقوق زندانیان سیاسی کاملا سلیقه ای و از روی میل و خواست مسوولان قضایی است. همچنین این دو فعال سیاسی در طول دوران بازداشتشان فقط یک بار از حق مرخصی استفاده کرده اند و در موارد دیگر با درخواست مرخصی آنها مخالفت شده است.
خانواده این دو زندانی سیاسی نیز مانند بسیاری دیگر از خانواده های زندانیان بارها از دادستان تهران برای آنها درخواست مرخصی کرده اند اما تاکنون با این درخواست آنها مخالفت شده است. این در حالی است که احمدی امویی و مومنی هر کدام به ترتیب ۵۰۰ و ۷۰۰ میلیون تومان وثیقه نزد دادگاه انقلاب دارند.
بهمن احمدی امویی، شامگاه روز ۳۰ خرداد سال ۸۸ یعنی درست یک هفته پس از انتخابات بحث برانگیز ریاست جمهوری بازداشت و روانه زندان شد. او پس از انتقال به بند عمومی، از سوی قاضی پیرعباسی رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به هفت سال و ۴ ماه حبس تعزیری و ۳۴ ضربه شلاق محکوم شد که این حکم از سوی شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر به پنج سال و چهار ماه زندان قطعی تغییر یافت.
مهم ترین مصادیق اتهامی احمدی امویی، نگارش مقالات انتقادی درباره عملکرد اقتصادی دولت احمدی نژاد در روزنامه سرمایه و وب سایت شخصی اش و همچنین سردبیری وب سایت خرداد نو عنوان شده است.
عبدالله مؤمنی سخنگوی سازمان دانش آموختگان (ادوار تحکیم وحدت) نیز همچون هم سلولی فعلی خود، احمدی امویی، در تاریخ سی ام خردادماه ۱۳۸۸ بازداشت و به مدت سه ماه در سلول های انفرادی بند ۲۰۹ و ۲۴۰ محبوس و بازجویی شد. این فعال دانشجویی در دادگاههای نمایشی و محاکمه های غیرقانونی بعد از انتخابات به تحمل چهار سال و ۱۱ ماه حبس محکوم شد. اما این حکم غیرعادلانه هرگز باعث نشد که او از اعتقادات و مواضع خود دست بردارد و در شهریور ماه ۸۹ با انتشار نامه ای سرگشاده خطاب به رهبری با شرح شکنجه ها و شرایط اسف بار زندان های جمهوری اسلامی خواستار آن شد که کمیته حقیقت یاب برای بررسی رخدادهای صورت گرفته، تشکیل شود. اما به جای تشکیل کمیته حقیقت یاب، بار دیگر عبدالله مومنی احضار و با اتهام تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب روبه‌رو شد.
