انگليسي ها رفتند، زنان راهي اوين شدند
وقتي رئيس جمهور ناراحت مي شود - پنجشنبه 16 فروردین 1386 [2007.04.05]
فريبا صراف
آقاي محمود احمدي نژاد با صدايي که"رافت" از آن مي باريد، خطاب به خبرنگار بي بي سي گفت:اين نظاميان و سربازان[انگليسي] مثل بقيه ملت ها، مثل بقيه مردم از منظر انساني براي ما محترمند. ما دنبال برقراري صلح و امنيت پايدار در سايه خداپرستي و عدالت براي همه انسان ها هستيم. ما واقعا ناراحتيم که جوانان انگليسي براي امرار معاش مي پيوندند به ارتش و هزاران کيلومتر دورتر، در يک موضع غيرقانوني و خلاف گرفتار مي شوند. ما از اين ناراحتيم. "
و درست همان موقع که اقاي رئيس جمهور بسيار "ناراحت" بود، دو زن جوان به اتهام جمع کردن امضا براي رفع تبعيض از زنان در خاک خودشان، راهي سلولي مي شدند که روزگاري زهرا کاظمي درآن زير دست و پاي قاضي اي عادل و "برادراني بازجو" جان سپرده بود.
و درست همان موقع شيرين عبادي، برنده جايزه صلح نوبل و يکي از وکيلان اين زنان، مي گفت: "راهمان ندادند. هيچ کس هم پاسخگو نبود. وقتي وکيل دادگستري را به دادگاه راه نمي دهند بنابراين بايد انتظار هرنوع بي قانوني را هم داشت. "
خانم عبادي از وضعيت ناهيد کشاورز و محبوبه حسين زاده مي گفت که روز دوشنبه ۱۳ فروردين هنگام جمع آوري امضا در پارک لاله تهران بازداشت و سپس به بند 209 زندان اوين منتقل شدند. بازداشتي که "غير قانوني" است و در حالي صورت مي گيرد که "در جلسه دادگاه به بازداشت شدگان گفته شده بود که با قرارکفالت آزاد مي شوند امابه جاي درخواست کفيل از خانواده هايشان، آنها را به اوين منتقل کرده بودند و توضيحي هم در اين باره نداده بودند".
وقتي اين زنان جوان که تنها جرم امثال آنها اين است که به شيوه اي مسالمت آميز براي مقابله با تبعيض هاي جنسيتي به پا خاسته اند، راهي سلول مي شدند، مادر علي فرحبخش، روزنامه نگار اقتصادي هم به صفحه روزنامه اي نگاه مي کرد که خبر از حکم سه سال زندان براي فرزندش داده بود. فرزندي که تنها به علت شرکت در يک سمينار اقتصادي، اتهام اقدام عليه امنيت ملي را بر دوش مي کشد.
اين جوانان ايراني البته سهمي از "ايام تولد پيامبر و عيد پاک" که منجر به آزادي ملوانان انگليسي، هزاران کيلومتر دور از خاک کشورشان شده بود، نمي برند.