رفتار امریکا، برخی دولتهای غربی و اسراییل در برابر پیروزی حماس در انتخابات فلسطین شگفت آور است. آیا این چیزی نبود که همه خواهان آن بودند؟ که یک سازمان چریکی تبدیل به دولت مسئول و پاسخگو شود؟ دوراندیشی سیاسی و عقل سلیم کجا رفته؟
اکنون در واقع، حماس از یک سازمان چریکی بدون مسئولیت اجتماعی و اقتصادی به یک موقعیت مسئولیت اجتماعی و پاسخگویی دگردیسی یافته است. این تحول برای همه کشورهای منطقه و، بیش از همه، برای اسراییل و پشیتبانان غربی آن یک نعمت است. آنها باید مانند برندگان این معادله از شادی سر از پا نشناسند نه اینکه مانند بازندگان واکنش منفی نشان دهند.
موضع ناسازشکارانه حماس علیه اسراییل، و علیه امریکا برای حمایت از اسراییل، چیز تازه ای نیست. آنها خواست برحق مردم فلسطین را که بازگشت سرزمینهای از دست رفته و ایجاد یک کشور مستقل بوده است، بازتاب می داده اند که اکنون در دستور کار جامعه بین المللی هم قرار دارد. ولی اکنون، فرصتی استثنایی پیش آمده که امریکا و متحدان غربیش که تجویزکننده دموکراسی در منطقه هستند، نشان دهند که برای اراده مردم الویتی بالاتر از تسویه حسابهای گذشته قائل هستند. اگر فلسطینیان حماس را می خواهند، بگذارید حماس دولت آنها باشد. باید کمک کرد تا حماس تبدیل به یک عضو مسئول در جامعه بین المللی شود نه منزوی. مطالبات دولت فلسطین را بپردازید و، بهتر از آن، کمکهای نوع دوستانه و اقتصادی را افزایش دهید تا حماس بتواند مطالبات مردم را پاسخگو باشد و در نتیجه وابستگی آن به جامعه بین المللی ادامه یابد.
اگر دولت حماس توسط جامعه بین المللی کمک شود، به جامعه بین المللی هم مسئول و پاسخگو خواهد بود. در غیر اینصورت، آنها مجبور خواهند شد بودجه خود را از منابع مشتاق دیگری تامین کنند که ممکن است چندان مورد پذیرش جامعه بین المللی نباشند.
اگر من تصمیم گیرنده بودم، کمکهای اقتصادی و نوع دوستانه را افزایش می دادم،، بازارهای خود را بروی بازرگانی آنها باز می کردم، و با سرمایه گذاری، بویژه در توسعه کشاورزی و صنتعی، کمک بیشتری به موفقیت دولت فلسطین می کردم. این کار اشتغال را افزایش می دهد، اقتصاد را بهبود می بخشد و سطح رفاه مردم را بالا می برد. مردم فلسطین سپاسگزار خواهند بود و دولت حماس بیشتر و بیشتر وابسته می شد تا این روند ادامه یابد.
خودداری از بازپرداخت مالیاتهای کارکنان فلسطینی در اسراییل، دولت اسراییل را در ذهن فلسطینیان بیشترغیرقابل اعتماد جلوه می دهد و ثابت می کند که ادامه ستیزگری حماس علیه اسراییل کار درستی است. خودداری از پرداخت کمکهای مالی جاری توسط امریکا، ثابت خواهد کرد که امریکا در تجویز دموکراسی و توسعه اقتصادی در منطقه صداقت ندارد. درخواست هایی هم که از حماس شده، از جمله خلع سلاح فوری و برسمیت شناختن اسراییل، غیرواقعگرایانه و، درحال حاضر، غیر ضروری است. تجربه ارتش جمهوریخواه ایرلند شمالی می تواند یک راهنما باشد.
چه حماس سلاحهای خود را زمین بگذارد و ارتش چریکی خود را منحل کند و چه نکند، باید توجه داشت که حماس اکنون یک دولت است. جامعه بین المللی نباید نگران ارتش چریکی آنها باشد. دیر یا زود، حماس برای جلوگیری از هرج و مرج و شکسته شدن سلسله مراتب تصیم گیری، رزمندگان خود را در نیروهای نظامی و انتظامی ادغام خواهد کرد. این کار، بیش از همه چیز، برای بقای دولت خود حماس ضروری خواهد بود.
(چاپ شده در ایران دیلی، ص2، 14 اسفند 84 (5/3/2006))
