بار دیگر «نه» به انتخابات در جمهوری اسلامی/رضا عزیزی
15 بهمن 1386
جمهوری اسلامی میرود تا بی رونق ترین و بی مایه ترین انتخابات خود را برگذار کند.
این انتخابات نقطه ی اوج نمایش قدرت لجام گسیخته و هرج و مرج سیاسی جمهوری اسلامی است.
جبهه ملی ایران پیرو سنت 30 ساله ی خود در نظام جمهوری اسلامی، از تن دادن به انتخابات فرمایشی وحضور در مجلسی که شأن خود را از عرش نمایندگی اراده مردم به فرش کارگزاری حکم های حکومتی رهبر فروکاسته، به درستی سر باز زده است.
زمین شوره سنبل بر نیارد درو تخم و عمل ضایع مگردان
جبهه ملی به درستی شرکت درچنین انتخاباتی را توهین به مردم و خویشتن می داند.
رژیم ولایت فقیه نشان داده که از دید او انتخابات، تجلی اراده ی مردم نیست ، بلکه به ابزاری برای دادن مشروعیت دادن به اصولی مانند ولایت فقیه ، فرو کاسته شده است.
جمهوری اسلامی به نقطه ا ی رسیده که تمام انقلاب های ایدئولوژیک و بدون برنامه پس از گذران دوران سرمستی نخستین دیر یا زود به آن میرسند. حکومت اسلامی در تمامی عرصه های سیاسی، اقتصادی و یا فرهنگی به رکود فکری رسیده است. این رکود فکری از نشانه های بارز از هم گسیختگی شالوده ی حکومت جمهوری اسلامی است. نشانه های دیگر این اضمحلال را در هر چه تنگ تر کردن حلقه ی خودی ها و بلند تر کردن دیوار پیرامون تخت قدرت و گسترش فراگیر جو بی اعتمادی در میان خودی های کنونی و خودی های پیشین است. نیمه ی عمر خودی بودن در نظام جمهوری اسلامی هم پیوسته در حال کاسته شدن است.
حکومت بر آمده ازانقلاب اسلامی در حال هضم کردن خود است. دامنه ی بحرانی که جمهوری اسلامی پیوسته در تلاش بود آن را با بردن هر چه دورتر و رساندنش به مرز های لبنان و فلسطین و عراق از خود دور نگاه دارد به درونی ترین حلقه های قدرت نظام کشانده شده است.
در این میان نیرو های ملی باید ضمن دور نگاه داشتن خود از خود زنی های جمهوری اسلامی ، به وظیفه ی خطیرخود که پاسداری از انسجام ملی و یکپارچگی کشور است بپردازند.
موضع گیری های جبهه ملی برای دانشجویان و بسیاری از جوانان ملی گرا حائز اهمیت است و با کنجکاوی دنبال میشود.خوشبختانه جبهه ملی در سال های گذشته با اخذ موضع گیری های قاطع نشان داده که مرز هایش با جمهوری اسلامی مشخص است وبر سر اصول وارد هیج گونه معامله سیاسی نمی شود. ملت ایران این استقلال و آزاد منشی را در حافظه ی تاریخی خود ثبت خواهد کرد.
اکنون زمان آن است که جبهه ملی ایران ، ملت را از مواضع و سیاست های خود در صورت مشارکت در ساختار قدرت، درچارچوب یک حکومت مردمی، آگاه سازد تا مردم با دلگرمی به پشتیبانی فکری وجود یک جایگزین شایسته و برتر ، شهامت بیشتری را در بیان خواسته های خود و رویارویی با استبداد پیدا کنند. در شرایط خطیر کنونی که حاکمین اسلامی، کشورمان ایران رااز دید گاه سیاست خارجی در ضعیف ترین موقعیت قرار داده اند ،هراقدامی را که به شتاب دهی مبارزات مدنی و تسریع در نتیجه بخشی آن یاری رساند، گامی باید دانست در حفظ کیان کشور.
