سلسله نشست های "هم اندیشی کمیته موقت ملی صلح با گروه های مختلف اجتماعی ایران"
دومین و سومین نشست از سلسله نشست های "هم اندیشی کمیته موقت ملی صلح با گروه های مختلف اجتماعی ایران" روزهای چهارشنبه و پنجشنبه هفتم و هشتم آذرماه ۱۳۸۶ به صورت جداگانه با جمعی از روزنامه نگاران و کارگران ایران برگزارشد.
این سلسله نشست ها که در آستانه برگزاری "نشست ملی صلح" تشکیل می شود، تلاش می کند تا با هم اندیشی همه نیروهایی که در ایران فعال هستند راهکارهایی برای مخالفت جدی با جنگ و ایجاد زمینه برای ایجاد صلحی پایدار بیابد.
اینکه چگونه می توان مقوله صلح را به میان مردم برد و چه مکانیزمی باید اندیشیده شود تا اطلاعات مربوط به فجایع جنگ های مختلف به جامعه منتقل و با مردم ارتباط گرفت.
به گزارش روابط عمومی کانون مدافعان حقوق بشر، کارگران شرکت کننده در نشست هم اندیشی با کمیته موقت صلح ابتدا با تأکید بر اینکه حضور کارگران باید جنبه مشارکتی و برابری حقوقی داشته باشد از برخی بی مهری ها و سوء استفاده ها نسبت به جامعه کارگری انتقاد کردند. به اعتقاد آنان این مسائل باعث شده تا جنبش کارگری ایران نتواند سهم واقعی خودش را نشان دهد.
فعالان کارگری شرکت کننده در این نشست که در سومین روز از سلسله نشست ها با گروه های مختلف اجتماعی برگزار شد بر این موضوع که مسأله صلح و جنگ باید برای کارگران عمومیت پیدا کند، تأکید کردند. "چرا که جنگ بیشترین صدمه را بر طبقات فرودست جامعه و کارگران وارد می کند. حتی بعد از جنگ، این کارگران هستند که باید هزینه دهند. به عبارتی باید تبیین شود که چه کسانی بیشترین آسیب را از جنگ می بینند و چه کسانی بیشترین نفع را از صلح می برند؟"
اما آنان در این نشست بر مسأله ای دیگر نیز تآکید داشتند و آن مشکلات در مسیر حرکت های کارگری بود. "هزینه فعالیت های اجتماعی در جامعه ما زیاد است و طبقه کارگر از این مسأله بیشترین آسیب ها را دیده است."
چگونگی مشارکت فعال کارگران در نشست ملی صلح از دیگر محورهایی بود که مطرح شد. بر همین اساس فعالان کارگری صلاح دیدند تا از فعالان صادق کارگری در شورای ملی صلح استفاده شود. چرا که اگرتاکتیک ها متناسب با شرایط نباشد، عملی نیست.
نمایندگان کمیته موقت صلح نیز در این نشست با طرح سؤالاتی مانند "چه کاری می توانیم انجام دهیم تا ایده صلح در میان سندیکاها وارد شود؟" دیدگاه های خود را بیان کردند.
اعضای "کمیته موقت صلح" همچنین در نشست هم اندیشی با روزنامه نگاران از آنان خواستند با توجه به نقشی که در حساس کردن مردم دارند، راهکارهای عملی خود را برای هرچه موفق برگزار شدن "نشست ملی صلح" و ارتباط با مردم برای آگاهی بخشی به آنها بیان کنند.
بر این اساس روزنامه نگاران دیدگاه های خود را مطرح کردند. اگر چه این دیدگاه ها در روش و چگونگی برخورد با این پدیده یکی نبود اما همگی بر لزوم تلاش برای صلح و اتخاذ راهکارهای عملی در این راه تأکید داشتند. چرا که "جنگ می تواند توسعه و جنبش های مدنی را عقب بیاندازد." بنابراین به مسأله جنگ هشت ساله ایران و عراق و پیامدهای اقتصادی آن و همچنین ضعف ساختار اقتصادی ایران و تشدید این ضعف در صورت بروز جنگ اشاره شد.
بنابراین تبدیل مقوله جنگ به یک دغدغه عمومی با توجه به مقولات قابل لمس برای مردم از موضوعاتی بود که در این نشست برآن تأکید شد. به عنوان نمونه طرح این مسآله در جامعه که زنان و کودکان اولین گروه آسیب پذیر در جنگ هستند.
اقدامات محدود گذشته در جهت صلح خواهی نکته دیگری بود که به آن اشاره شد و اینکه ضرورت دارد مرکزی خاص یرای پیگیری موضوع صلح ایجاد شود. بنابراین کار بر روی تاکتیک های مختلف ضروری تشخیص داده شد.
نحوه اطلاع رسانی و محدودیت رسانه ها در خصوص موضوع جنگ، محور بحث دیگری بود که در این جلسه مطرح شد. در نهایت بر این نکته تأکید شد که باید ساختار اطلاع رسانی به گونه ای باشد که روند اطلاع رسانی متوقف نشود.
اعضای کمیته موقت صلح توضیحات خود را در خصوص اهداف و برنامه های این کمیته اینگونه بیان کردند. "وظیفه کمیته دعوت از افراد مختلف برای شرکت درنشست ملی صلح است و آنها هستند که در نهایت "شورای ملی صلح" را اتخاب می کنند. یعنی کمیته موقت صلح کمیته سیاست گذار نیست بلکه کمیته تدارکاتی است. بنابراین قرار نیست آنچه انجام می شود زیر نظر کانون مدافعان حقوق بشر باشد.
آنان تأکید کردند که "هدف تقویت صلح خواهی و همه گیر کردن این ایده است و نباید از این اقدامات برداشت سیاسی شود." بنابراین خواستار پیشنهادات کاربردی شدند.
بنابراین روزنامه نگاران شرکت کننده در این نشست گفتند اگر قرار است یک جنبش ملی شکل بگیرد باید الزامات آن را هم فراهم کرد. در این راستا "راه اندازی سایت خبری"، "میزان قدرت چانه زنی در لایه های قدرت"، "شکستن مرزبندی ها با اتخاذ راهبردهای اصولی برای تشکیل "شورای ملی صلح"، "استفاده از تجربیات گذشته و الگو گرفتن" و" تشکیل کمیته روزنامه نگاران صلح" از جمله راهکار های پیشنهادی بود که در این نشست مطرح شد. اما از آنجا که زمان جلسه به پایان رسیده بود، حاضران خواستار تکرار جلسه شدند، چرا که "زمانی می توان بر افکار عمومی تأثیر گذاشت که خود توجیه باشیم."
كميته موقت صلح كار خود را بعنوان جنبش اجتماعی صلح دوستان ايران جهت مقابله با خطرهای تهديد كننده صلح در ايران، پس از فراخوان شیرین عبادی برای تشکیل " شورای ملی صلح" در بیست و هشتم آبان ماه آغاز کرد. بنابراین اولین نشست با اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و اعضای شورای تهران تحکیم (نمایندگان و دبیران انجمن های اسلامی دانشگاه های تهران) برگزار شد تا در خصوص ضرورت طرح این بحث و ارتباط آن با شعار مطرح شده یعنی "جنگ نه، صلح و حقوق بشر آری" گفت و گو کنند
