| | | | 
|
| |
| نرگس محمدی، رييس اجرايی شورای ملی صلح ;صدای ملت در جنگ شنيده نمی شود، | | | 26 شهریور 1387 بازگشت به صفحه قبل | | صدای ملت در جنگ شنيده نمی شود، گفت و گو با نرگس محمدی، رييس اجرايی شورای ملی صلح، روز آنلاين
اميد معماريان
[email protected]
vspace="2" hspace="5">نرگس محمدی، رييس هيات اجرايی شورای ملی صلح، در گفت وگو با روز به تشريح دلايل تشکيل اين شورا و دورنمای فعاليت های آن پرداخته است. محمدی که خود يکی ازفعالان حوزه حقوق بشراست می گويد شورای ملی صلح هيچ گرايش سياسی ندارد و تلاش می کند درداخل وخارج کشور، صدای خود را به گوش جهانيان و تصميم گيران برساند. اين گفت وگو را می خوانيد.
هيات اجرايی شورای ملی صلح چگونه شکل گرفت، و چه ترکيب و هدفی دارد؟
از آبان ماه سال ۱۳۸۶ يعنی زمانی که موضوع جنگ عليه ايران در عرصه بين المللی بيش از هرزمان ديگری به گوش می خورد، خانم شيرين عبادی طی فراخوانی خواستار آن شدند که برای مقابله با جنگ وتحقق صلح وحقوق بشر در ايران، جامعه مدنی ايران پيش بيفتد. با اين تاکيد که مساله صلح تنها درمحدوده حکومت ها نيست، بلکه اين مردم هستند که بايد صدايشان را به گوش جهانيان برسانند. پيشنهاد خانم عبادی اين بود که در همين راستا، شورای ملی صلح متشکل از تمام گرايش های سياسی واجتماعی وفرهنگی تشکيل شود. البته طبيعی است که حضور ۷۰ ميليون نفر در شورا امکان پذيرنيست. اما حضور نمايندگانی از گروه های مختلف می توانست اين نماد ملی را در داخل وخارج کشور به نمايش بگذارد. از همان موقع يک کميته موقت تشکيل شد واين کميته موفق شد بعد از چند ماه تلاش، گفت وگو ورايزنی با گروه و احزاب مختلف و نهادهای مدنی گوناگون، با حضور ۸۳ نفر اولين نشست کميته ملی صلح را برگزار کند.
چون شورای ملی صلح مجموعه ای ازگروه های مختلف است، اعضای آن يک هيات اجرايی را از ميان خودشان انتخاب کردند که موظف است همه مصوبات شورا را جنبه عملی ببخشد و کارهای اجرايی را پی گيری کند. اين هيات اجرايی متشکل از ۱۵ نفر است. در رای گيری اين ۱۵ نفر، رييس، نايبِ رييس سخنگو وخزانه دار هيات اجرايی شورای ملی صلح انتخاب شدند. رييس هيات اجرايی شورای ملی صلح من هستم، نايب رييس هيات اجرايی آقای عيسی سحرخيز وخزانه دار و سخنگو آقايان شاه حسينی و سلطانی هستند.
چرا در اين زمان به عملياتی کردن ايده ذکر شده پرداختيد؟
تجربه کشورهايی مانند افغانستان وعراق نشان داد که در موقع بروز بحران هيچ صدای صلح خواهی شنيده نمی شود. در جريان دو جنگ مزبور، اساسا صدای ملت ها شنيده نشد. اما درايران مساله کاملا متفاوت است. جامعه مدنی ايران و فعالان عرصه های مختلف- از هنرمندان وکارگردانان بگيريد تا فعالان سياسی -درمورد مساله ای تحت عنوان جنگ يک صدای واحد دارند که پژواک آن در داخل وخارج کشور مفهوم و معنای خاص خود را دارد. اين صدا غيرسياسی و به دور از مرزبندی هايی است که تا کنون وجود داشته وگرايش های مختلف را درخود جای می دهد.
چه فعاليت هايی را پوشش خواهيد داد؟
يکی از فعاليت های مهم ما اشاعه وترويج صلح است. يک شاعر با شعر گفتنِ، يک نويسنده با توليد آثاری دراين زمينه و يک روزنامه نگار با نوشتن مقالاتی دراين حوزه می تواند چنين ايده ای را ترويج کند. در واقع آموزش يکی ازحلقه های مفقوده در اين بحث در ايران به شمار می رود که ما کوشيده ايم توجه ويژه ای به آن داشته باشيم. درمسير صلح پايدار مانند ديگر کشورهای جهان نياز داريم که گفت وگو و فرهنگ آن را در کشور تقويت کنيم. بنابراين گفت وگو چه در سطح نيروها وجريانات داخل کشور وچه در سطح گفت وگو با خارج ازکشور، به منظور تقويت فرهنگ صلح و جلوگيری از وقوع جنگ، جزو برنامه های ما خواهد بود.
موضوع ديگر تحقق حقوق بشر است. چون شعار ما صلح وحقوق بشر است. از نظر شورای ملی صلح، اين دومقوله همنشين هستند. به ويژه، در شرايط کنونی ايران که تحت تحريم های مختلف هستيم وقطعنامه های مختلف عليه کشور صادر شده و بيم آن می رود که قطعنامه های ديگری هم صادر شود، و هنوز درمحافل گوناگون در خصوص جنگ عليه ايران صحبت های می شود و سياستمداران درمورد آن حرف می زنند.
مخالفت با جنگ و رفع مبانی تحريم ها عليه ايران- يعنی هر آنچه منجر به تشديد فشار عليه ايران شود - نيز بخشی ديگر از برنامه های ما را به خود اختصاص خواهد داد. اميدوارم هستيم صدای صلح خواهی ملت ايران، در قالب يک جنبش اجتماعی، برای کشورعزيزمان مفيد فايده واقع شود.
اولويت شما آن است که مقامات ايرانی رويکردهای متعادل تری را درعرصه خارجی به پيش بگيرند، يا اولويت را تاثيرگذاری بر کشورهايی می دانيد که کمر بسته اند تا به هرترتيب شده - حتی ازطريق حمله نظامی- به حل مسائل خود با ايران اقدام کنند؟
مساله جنگ مساله ای نيست که فقط تحت اراده حکومت ها باشد. ملت ها نيز بايد دراين خصوص ابراز نظر کنند و رای بدهند. اين ملت ها هستند که می توانند با حرکت به موقع خود جلوی برخی تهاجمات را بگيرند. به همين جهت اين حرکت هر دو طرف را نشانه می گيرد. رويکرد ما، هم به مسوولان و گروه های داخلی است که به بحث های تنش زا در عرصه بين المللی دامن می زنند، و هم به قدرت های خارج از کشور است که که از دامن زدن به اين بحث ها برای جنگ عليه ايران استقبال می کنند. هر بهانه ای از هر طرف که می تواند موجب چنين اتفاقی شود بايد ازبين برده شود.
هر حرکت مدنی و کمپين اجتماعی هزينه های خاص خودش را دارد. هزينه کمپين شما را چه گروه ها ويا افرادی تامين می کنند؟ به هرحال ممکن است سفر داشته باشيد، مکاتبات وجلساتی داشته باشيد.
اين حرکت هيچ وابستگی به داخل وخارج کشور، دولت ها و جريانات سياسی ندارد. اين ۸۳ نفر دست خود را روی زانوهای خود گذاشته اند وهر گونه هزينه ای را همين ۸۳ نفر تامين خواهند کرد.
آيا در نظر گرفته ايد که برخی از اعضای اين ديدارهای سمبليکی را با جامعه مدنی جهانی وفعالان کشورهای های بهانه جو داشته باشند؟
جنبش ضدجنگ مرزی نمی شناسد. هر کسی در آفريقا و ايران واروپا باشد می تواند جزو آن باشد. صلح خواهان جهان، چه سياه و سفيد و چه مسلمان و يهودی همه برای يک هدف فعاليت می کنند و آن هم تحقق صلح است. اما اينکه برای تماس با ساير فعالان صلح طلب جهان، مشخصا چه برنامه کاری داريم، اکنون مشخص نيست. چون هيات اجرايی تازه تشکيل شده اين موضوعات را هنوز عملياتی نکرده ايم. به هرحال، ما به دنبال يک فعاليت جزيره ای نيسيتم. نگاه ما ترويج فرهنگ صلح درجهان امروز است.
حکومت به صورت سنتی به حرکت هايی که توسط جامعه مدنی انجام می گيرد بدبين است. شايد به اين دليل که معمولا همه کارها توسط دستگاه های دولتی انجام می شود وفعاليت هايی از اين دست در کشور ما چندان سابقه طولانی ندارد. با توجه به اينکه حرکت شما ملی است و همه از آن منتفع خواهند شد - ازجمله حکومت -چه کاری خواهيد کرد که اين فراگيری وبی طرفی را به گوش آنها برسانيد تا بدين وسيله محدوديت هايی را که آن بدبينی می تواند به وجود بياورد کاهش دهيد؟
اينکه دولت جمهوری اسلامی ايران، نسبت به يک حرکت صلح خواهی چه نگاهی خواهد داشت، و اينکه آيا با آن مقابله خواهد کرد و يا آنکه اجازه خواهد داد فعاليت خود را انجام بدهد، در آينده مشخص خواهد شد و نمی توان پيش بينی دقيقی در اين زمينه داشت. درحرکت های مربوط به زنان - که درجهت احقاق حقوق زنان ورفع تضييع از آنها انجام می شدت - تاکنون شاهد نوعی رويارويی بوده ايم. اما اينکه واکنش حکومت به حرکت ما که در راستای نه گفتن به جنگ وتلاش برای تحقق صلح در ايران است و حکومت نيز خود از آن منتفع خواهد بود، چه خواهد بود، قابل پيش بينی نيست. به هر ترتيب، ما يک حرکت کاملا غير سياسی انجام می دهيم، شعارمان هم تحقق صلح وحقوق بشر است و موضوع مخالفتمان هم مشخص است. بنابراين فکر نمی کنم که حکومت هيچ توجيهی برای مقابله با حرکت ما داشته باشد.
| | | بازگشت به صفحه قبل نسخه قابل چاپ لینک دائمی به این خبر | |
|
