در نظام های خودکامه که بر مبنای ايدئولوژی و قوانين از پيش تدوين شده شکل می گيرند ، به علت ماهيت غير دموکراتيک نظام ، دير يا زود دچار بحران های زنجيره ای خواهند شد. بحران هايی که نتيجه فساد درونی حاکميت ، به رسميت نشناختن حقوق شهروندان ، بی کفايتی مديران سياسی ، اقتصادی و اجتماعی ، عدم درک واقعيت های حاکم بر جامعه ، ناديده گرفتن ضوابط و مقررات بين المللی و نداشتن کار آيی لازم برای حفظ منافع ملی در روابط بين المللی ميباشد.
در اين وضعيت حاکمين به جای توجه به علل بحران، برای انحراف توده مردم از عوامل نابسامانی ها گروه ها و رهبران دگر انديش را مسؤل دانسته و به بهانه سامان بخشی به شرايط غم انگيز معيشتی مردم تهی دست ، با سبعانه ترين ابزار شکنجه مبادرت به يورش و سرکوب نهاد های مدنی ، سنديکا های کارگری ، اتحاديه های صنفی و دانشجوئی ، بسته نگه داشتن رسانه های خبری به منظور انحراف توده مردم از علت واقعی بحران به کشتار گروهی مردم عادی و ترور و زندانی کردن دگر انديشان و رهبران سنديکاهای کارگری و شخصيت های دلسوز و مورد اعتماد مردم می پردازند.
در چنين نظام های خودکامه انزوای سياسی، بحران های اقتصادی منجر به بيکاری ، فقر ، اعتياد و از هم گسستگی روابط خانوادگی ، سست شدن ارزش های سنتی خانواده ، تورم ، مهاجرت مغز ها ، گسترش فساد حکومتی و فردی اجتناب ناپذير خواهند بود تا شمارش معکوس فروپاشی و جای گزينی نظام تسريع گردد.
اتحاد جماهير شوروی سابق يکی از نمونه های شاخص و کلاسيک چنين پديده ای بود که به سبب انعطاف ناپذيری و تعصبات ايدئولوژيکی و آرمان گرايانه رهبری و تبديل شوروی به کشور تک صدايی، ضمن برقراری نظامی تماميت خواه و غيردموکراتيک با کشتار تروروشکنجه و زندانی کردن واقع گرايان و د لسوزان کشور، و بی اعتنائی به ضوابط و معيار های ديپلماسی حاکم بر جهان ، عوامل فرو پاشی نظام در بطن خود آن شکل گرفت.
فروپاشی نظام خودکامه شوروی نخستين فروپاشی يک نظام غير مردمی نبود و آخرين آن نيز نخواهد بود.
در دو دهه گذشته ديکتاتورهای بسياری با مبارزات غيرخشونت آميز مجبور به کناره گيری و واگذاری حاکميت به مردم شده اند.
مبارزه با ديکتاتور ها بطور مسلم بدون هزينه نخواهد بود. اما نظام های ديکتاتوری دارای نقطه ضعف ها و اختلافات زيادی در درون خود حاکميت هستند که نظام های خوکامه را ضربه پذير می کنند.
تجربه نشان داده است که در طول اعتراضات و نافرمانی ها ، رهبرانی با بينش کافی از شرايط اجتماعی و شناخت فرصت ها که از توانائی سازمان دهی نيز برخوردار ميباشند شناخته می شوند. معمولاً رهبران نسل جديد با همکاری رهبرانی که صداقت و کاردانی آن ها در طول زمان به ثبوت رسيده و از تجربه کافی و اعتماد مردم هم برخوردار هستند ، با استفاده از ضعف ها و اختلافات درون حاکميت طرح مبارزه دور از خشونت را به گونه ای تنظيم می کنند که هزينه مبارزه را به حداقل برسانند.
شکی نيست که نظام های ديکتاتوری که از پشتوانه مالی برخوردار هستند برای جلوگيری از همبستگی مردم از تمام ابزار سرکوب برای اختلاف افکنی و ايجاد وحشت استفاده می کنند.
استخدام مزدوران حرفه ای، جنگ های روانی راه هايی هستند برای ايجاد وحشت و بی اعتمادی در مردم ، به بهانه های مختلف و بدون دليل دردرگيری های خيابانی که طرح وچگونگی اجرای آنها به تصويب سارمان های امنيتی نظام می رسد به آزار و ضرب و شتم مردم می پردازند تا حدی که مردم توان آن را نداشته باشند که حتی درد دلها و نابسامانی های اجتماعی خود را به نزديک ترين کسان خويش بيان کنند.
ديکتاتور ها از اجتماع و هم آهنگی مردم وحشت دارند. هم آهنگی فکری و اجتماعات مردمی به مثابه شيشه عمر خود کامگان است، بدين جهت از تشکيل و گسترش هرگونه اجتماع کارگری ، دانشجويی وسارمان های مدنی ممانعت کرده و با سبعانه ترين ابزار و استفاده از غير انسانی ترين روش ها آنان را سرکوب می نمايند. ديکتاتورها هميشه از اين واقعيت غافل هستند که هر يورش به مردم پتانسيل باالقوه همبستگی را افزايش داده و زمان تبديل آن به نيروی باالفعل را کوتاه تر می کنند.
بطور حتم و با توجه به تجربياتی که در سراسر جهان ديده شده است مردمی که حقوق آن ها توسط نظام های ديکتاتوری پايمال می گردد برای هميشه ساکت نخواهند ماند. اما برای تبديل پتانسيل بالقوه به نيروی باالفعل ، مردم نياز به سازمان دهی و آمادگی کافی برای اعتراضات و نافرمانی های مدنی و مبارزات ايذائی مستمر و دور از خشونت دارند.
نگاهی به تاريخ مبارزات ملت های آزاد شده در دو دهه گذشته نشان داده است اعتراضات مدنی کارگران و طبقات فرو دست جامعه که نخستين قربانيان و محروم ترين طبقات جامعه در رژيم های خود کامه هستند، همواره پيش قراولان اعتراضات و نافرمانی های مدنی خواهند بود. بدين سبب است که آنها بيشترين فشار را در نظام های خودکامه متحمل ميگردند.
هرچند درروند مبارزات سی ساله گذشته ظاهرا کارگران جای مشخصی نداشته و متاسفانه به درستی نامی از آنان برده نشده است، اما اين قشر زحمت کش و سازنده جامعه تاکنون بيشترين بار مبارزات را به دوش کشيده اند و پاسخ نظام مافيايی به درخواست های برحق آنها همواره اخراج، بازداشت و شکنجه بوده است.
جنبش اعتراضی مردم ايران درصورتی ميتواند با تحمل کمترين هزينه حاکميت مافيائی ايران را به گورستان تاريخ بفرستد که استخوان بندی جنبش از نيروی خلاقه کارگران که بيشترين بار ستم حاکميت را به دوش می کشند تشکيل شده باشد..
رهبران بازداشت شده سنديکاهای کارگری در زندان های نظام متحمل شديد ترين شکنجه های روحی و جسمی قرار دارند. اعتراض به عدم پرداخت حقوق، اعتراض به اخراج همکار ان به سبب واگذاری کارخانجات به مزدوران و آقا زاده های! بی صلاحيت که منجر به ورشکستی و تعطيل کارگاه های کارگری ميشوند تابو هايی هستند که نظام را به لرزه می اندازند، لاجرم مشت های سرکوب گر خود را به سوی کارگران نشانه می گيرند.
هرچند نظام مافيائی از تشکيل هرگونه اجتماع و همبستگی اقشار مختلف ممانعت به عمل می آورد، اما هيچ کدام آنها به اندازه اجتماعات و هم بستگی های کارگری آنها را به وحشت نمی اندازد.
کارگران ايران در طول مبارزات شصت ساله اخير ملت ايران همواره در صف نخست مبارزات بوده اند. اعتصاب کارگران نفت آغاجاری درسال بيست ونه که منجر به اعتصاب عمومی کارکنان نفت در خوزستان و کرمانشاه گرديد عاملی برای تسريع ملی شدن نفت شد. و اعتصاب کارگران نفت در سال پنجاه هفت که ارکان نظام شاهنشاهی را متزلزل ساخت، نشانه ای از نيروی سترک کارگران ميهن ما ميباشند.
بيائيد همگان روز يازده ارديبهشت، روز جهانی کارگران ميهن و جهان را به کارگران هموطن خود شادباش بگوييم و در کنار آنها روز يازده ارديبهشت را روز همبستگی ملی برای رهايی از سلطه نظام مافيائی اعلام داريم.
رضا آذرخش
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~`
اخبار رسیده حاکی از درگیری کارگران و مردم عادی حامی آنها از یک سو و نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی از سوی دیگر می‌باشد. در تهران این درگیریها در خیابان‌های نزدیک به ساختمان وزارت کار، از شدت بیشتری برخوردار است که تاکنون منجر به زخمی شدن تعدادی از کارگران شده است. گزارشهای رسیده از برخی شهرستانها نیز از درگیریها و اعتراضات کارگران حکایت دارد.
تهران – 11 ارديبهشت – در ساعت 1330 حدود 40 نفر كارگر كه بطور دستجمعي در خيابان نواب بطرف خيابان آزادي جهت برگزاري تظاهرات روز كارگر ميرفتند در پي هجوم وحشيانه مزدوران انتظامي با آنها درگير شدند . مزدوران با ميله هاي آهني و باتوم به كارگران محروم و بي دفاع حمله كردند و دو نفر از آنها بشدت زخمي شده و به بيمارستان منتقل شدند .
کلمه: ساعت ۱۰ صبح امروز ۱۱ اردیبهشت(اول می)کارگران در شیراز به مناسبت روز کارگر،تجمع اعتراضی برپا کردند. به گزارش خبرنگار کلمه، این تجمع که در دقایق اولیه نزدیک به پنجاه کارگر در آن حضور داشتند در مقابل استانداری فارس در خیابان آزادی شیراز در حال برگزاری است. تجمع کنندگان با در دست داشتن پلاکاردهایی تاکید کرده بودند که اخراج کارگران، آن ها را به “سرنوشت سیاه” دچار می کند.همچنین در پلاکارد دیگری نوشته شده بود:”کارگر،روز بیکاریت مبارک،تا حق خود را نگیریم از پا نمی نشینیم”. یکی از کارگر...
ساعت 10 صبح امروز 11 اردیبهشت(اول می)کارگران در شیراز به مناسبت روز کارگر،تجمع اعتراضی برپا کردند. این تجمع که در دقایق اولیه نزدیک به پنجاه کارگر در آن حضور داشتند در مقابل استانداری فارس در خیابان آزادی شیراز در حال برگزاری است.
يك كارگر محروم كه صبح روز كارگر در مقابل وزارت كار حضور يافته بود، بعد از ظهر امروز در مقابل دانشگاه تهران به نشانه اعتراض به تماميت رژيم خود را به آتش كشيد . مزدوران وحشت زده سركوبگر در شعاع 400 متري مانع از تردد مردم به اطراف اين كارگر قرباني ميشدند . همين گزارش ميافزايد كه مزدوران بسيجي امروز مسلح هستند و باتونهاي برقي نيز در دست دارند . نيروي انتظامي نيز با خودروهايي كه زندان سيار است دستگير شدگان را به يك پايگاه انتظامي در پشت سينماهاي ميدان انقلاب منتقل ميكنند .
زنده باد کارگران زحمتکش...
تنها نيمى از پولى را كه خرج نيروى سركوبتان كرديد به خود كارگران ميداديد ، امروز وضعتان بهتر از اين بود - گزارش تهران
پس از 22 بهمن ، تهران چنين قشون كشي را به خاطر ندارد . از ميدان آزادي نيروي سراپا مسلح گمارده بودند تا خود ميدان امام حسين . وزارت كار در محاصره كامل مزدوران تا بن دندان مسلح بود و در هر تقاطعي ، انبوهي از نيرو و ادوات سركوب . ميدان انقلاب كه اوج نيرو بود . هر چها ر طرف ميدان در اشغال كامل . هر سمت چندين ون مجهز شده و بنز هاي انتظامي . حتي بالاي پل عابر پياده رويروي وزارت كار ، بيش از جمعيت عابر ، نيروي لباس شخصي با بيسيم و اسلحه هاي كمري مستقر كرده بودند تا مبادا عكسي و تصويري از اين لشگر اش...
دروحشت از اعتراضات كارگري , از صبح امروز نيروهاي امنيتي در خيابانهاي تهران به طورگسترده اي چيده شده اند . فيلم ضميمه مربوطه به گسترش نيروهاي انتظامي در ميدان فاطمي تهران ميباشد.
