رونمايي از كتاب پيام آزادي
شعر نيمايي جمله معترضه‌اي در شعر مشروطيت بود
كتاب پيام آزادي اديب برومند با اشعاري كه امروز به 29 زبان زنده دنيا ترجمه شده است؛ در خانه شاعر رونمايي شد. برومند معتقد است كه شعر يعني جوهره احساسات و عواطف بشري كه به نگارش درمي‌آيد.
ایلنا: كتاب پيام آزادي در بردارنده اشعاري از اديب برومند از سال 1329 تا 1365 است كه به 28 زبان زنده دنيا ترجمه شده است.
به گزارش ايلنا، مراسم رونمايي اين كتاب صبح امروز(22 اسفند) برگزار شد. عبدالعي برومند(متخلص به اديب برومند) شاعر 85 ساله ايراني است كه در سبك قصيده و غزل اشعار فراواني سروده است. او درباره اشعار خود مي‌گويد: ظرف قصيده براي شاعري كه قصد دارد چيزي بگويد بهترين است. شعر عبارت است از جوهره احساسات و عواطف بشري كه به نگارش درمي‌آيد و ترجمان ديدگاه‌هاي شاعر نسبت به محيط پيرامون و ذكر مطالبي است كه هنريت بشر در آن مندرج است.
وي درباره مضمون اشعارش گفت: من از سنين 17-18 سالگي نسبت به آزادي و استقلال و تماميت ارضي ميهنم حساسيت داشتم و عنصر ملي‌گرا و وطن‌خواه بودم و در راه آزادي و مبارزه با اشعار شرق و غرب راه پيمودم، طبعا نسبت به سرنوشت كشورهاي ديگر كه ضربت خورده از طرف سياست‌هاي استعماري و استبدادي بودند احساس تاثر مي‌كردم و معتقد بودم يك فرد وطن دوست و ملي‌گرا بايد نسبت به سرنوشت كشورهاي ديگر نيز كه به اين گرفتاري‌ها مبتلا هستند توجه داشته باشد و نسبت به آنان نيز سعادت و سلامت و استقلال بخواهد.
برومند درباره كتاب پيام آزادي كه شامل قصايد متعددي مربوط به آزادي و خيزش‌هاي ملت‌هاست اينگونه توضيح داد: اين شعرها حمايت من از جنبش‌هاي مبارزه با استعمارگران است همان پيكاري كه در ايران با متجاوزان به حقوق مردم مي‌كرديم نسبت به ساير ملل هم اين وظيفه را بايد انجام دهيم.
شاعر در رابطه با ترجمه كتاب به 28 زبان گفت: ابتدا در ايران توسط فريدون كمالي‌نيا ترجمه شد سپس به دست خانمي فيليپيني به نام رابي سانتون در مالزي رسيد كه او با همكاري مترجمان ديگر آن را به 28 زبان ترجمه كردند و از آنجا كه اكثر آن كشورها خود استعمارزده بودند بسيار از اين كار استقبال كردند و فكر مي‌كنم اين كار ادامه داشته باشد چون هر جاي دنيا كه ندايي از آزادي‌خواهي برخيزد به اشعار اين كتاب علاقه‌مند است. من 65 سال از عمرم را صرف نوشتن و قلم زدن در راه آزادي و مبارزه با سياست‌هاي استبدادي كرده‌ام حاصل آن هم چندين كتاب شعر و 20 كار تحقيقي است. مجموعه اشعارم عبارتند از: ناله‌هاي وطن، راز پرواز، سرود رهايي، پيام آزادي، حاصل هستي، روزگار دژم،گلهاي موسمي درد آشنا، مجموعه شعري هم زير چاپ دارم كه گزينه‌اي از 4 دفتر شعر من هستند.
من از زمان مرحوم بهار به اين طرف شعر سبك مشروطه مي‌گويم، مطالب تازه با قالب‌هاي كهن.
برومند در حال حاضر در اصفهان فرهنگسرايي دارد كه در آن كلاس‌هاي آموزشي برگزار مي‌شود و قرار است بنياد جهاني اديب برومند در فيليپين نيز تشكيل شود كه راه ارتباطي او با شعراي كشورهاي ديگر است.
وي درباره شعر بعد از انقلاب بر اين باور است كه هيچ‌چيز چشم‌گيري وجود نداشته و آنچه اين روزها به نام شعر سپيد منتشر مي‌شود فقط نثرهاي شعرگونه است.
برومند در اين رابطه گفت: شعرواره شعري است كه وزن و گاهي قافيه دارد اوزان آن كوتاه و بلند است اما مبهم و سردرگم نيست ولي به نظر من شعر سپيد و نو و اين چيزها معني ندارد. شعرواره از قالب نيمايي گستره وسيع‌تري دارد و طرز كارش با آن فرق مي‌كند و اين نوشته‌هاي جديد به نام شعر را من قبول ندارم.
ادبيات در زمان رضاشاه ناگهان محدود شد تا زماني كه شعر نيمايي مثل خاري در اين راه سربلند كرد و سر ناسازگاري و حمله و هتاكي به شعر مشروطه را آغاز كرد.
شعر نيمايي مثل جمله معترضه‌اي در شعر مشروطه سر برآورد ولي شعرهاي سپيد امروزي نثري شاعرانه است كه به نام شعر به مردم ارائه مي‌شود.
پايان پيام
1388/12/22 - 12:44:21
کد خبر : 113130
@@@@@@@@@@@@@
ادیب برومند:
اعتقادی به شعر سپید ندارم
ادیب برومند در نشستی خبری که امروز به مناسبت ترجمه کتاب "پیام آزادی" به 28 زبان زنده دنیا برگزار شد عنوان کرد که اعتقادی به شعر سپید ندارد.
به گزارش خبرگزاری مهر، ادیب برومند در این نشست گفت: بنده از سنین 17، 18سالگی نسبت به آزادی، استقلال و تمامیت ارضی میهنم ایران حساسیت داشتم و یک عنصر ملی‌گرا و وطن‌خواه بودم و در راه آزادی و مبارزه با استعمار شرق و غرب راهی پیموده‌ام. نسبت به سرنوشت کشورم و دیگر ملل دنیا حساسیت داشتم و همواره احساس تأثر می‌کردم و معتقدم بودم که یک فرد وطن‌خواه هستم و فرد ملی‌گرا باید نسبت به سرنوشت کشورش و دیگر کشورها حساس باشد.
وی ادامه داد: از این‌رو قصاید متعددی را که متأثر از این نگاه بود نوشتم و با گردآوری آنها، کتاب "پیام آزادی" شکل گرفت. این کتاب نخستین‌بار به وسیله فریدون کمالی‌نیا به زبان انگلیسی ترجمه شد و با وجود این‌که کار دشواری می‌نمود اما نهایتا ترجمه مناسبی از آن شد.
برومند افزود: پس از ترجمه این اثر به زبان انگلیسی، خانمی در مالزی به نام رابیسانتون شیفته این کتاب شد و تصمیم گرفت جمعی از مترجمان را گرد آورد و آن را به زبانهای دیگر ترجمه کند که خوشبختانه تا کنون به 28 زبان ترجمه شده است.
وی گفت: بنده 65 سال به کار نوشتن و گفتن و قلم زدن در راه آزادی ایران و مبارزه با سیاستهای استعماری و استبدادی گام برداشتم که ماحصل آن نزدیک به 20 کتاب شعر و آثار تحقیقی ـ انتقادی است که از آن جمله می‌توانم به مجموعه‌های شعر "ناله‌های وطن"، "سرود رهایی"، " حاصل هستی"، "روزگار دژم"، "گلهای موسمی" و "دردآشنا"اشاره کنم. همه این آثار در قالبهای کلاسیک نوشته شده است و البته من در شعر سرودن رویکردی نوکلاسیک دارم و خود را یکی از شاعران مکتب مشروطیت می‌دانم.
برومند عنوان کرد: در حالی که 23 ساله بودم مجموعه‌ای به نام "اپرت ایران پرآشوب" را منتشر کردم که در اصفهان بخشی از این منظومه اجرا شد و ملک‌الشعرای بهار لقب شاعر ملی را به من داد.
این شاعر همچنین یادآور شد: هم‌اکنون گزینه‌ای از سروده‌های من که دربرگیرنده شعرهای مجموعه‌های پیام آزادی،سرود رهایی، گلهای موسمی و درد آشنا است از سوی انتشارات نگاه منتشر میشود.
برومند در بخش دیگری از صحبتهایش درباره وضعیت ادبیات در دهه‌های اخیر گفت: وضعیت شعر زیاد خوب نیست و من چیز چشمگیری در ادبیات فارسی طی این سالها ندیدم که بتواند مرا راضی کند. اشعاری که مرا راضی می‌کرد سروده‌های ملک‌الشعرای بهار، ادیب‌الممالک فراهانی، رهی معیری، امیری فیروزکوهی و پژمان بختیاری بوده و هست.
وی تأکید کرد: البته شعرواره‌هایی هم سروده میشود که در واقع شعرواره عبارت است از شعری که وزن و قافیه دارد اما اوزان کوتاه و بلند میشود و معنای درست به دست می‌دهد. خود من هم شعرواره‌هایی سروده‌ام اما با شعرهای سپید و سبز و آبی و بنفش مشکل دارم و اصلا هیچ اعتقادی به آنها ندارم. به اعتقاد من، شعرواره خیلی عالی‌تر از شعر نیمایی است و کاملا با این گونه شعر نیمایی فرق دارد و خیلی وسیع‌تر عمل میکند. فریدون مشیری از جمله شاعرانی است که شعرواره می‌نویسند. واقعا شاعری و نویسندگی کار سخت و دشواری است و این نیست که هر مهملی را بتوان به اسم شعر معرفی کرد.
برومند از ادبیات مشروطه به عنوان دوران اوج ادبیات معاصر ایران یاد کرد که به اعتقاد او، به واسطه نگاه‌های انحرافی به شعر نتوانست مسیر خودش را آن‌طور که باید، ادامه دهد.
وی افزود: زمان به دوره رضاشاه رسید و دیگر ادبیات تبدیل شده بود به ستایش خدماتی که رضاشاه انجام می‌داد. بعد از شهریور 20 هم مکتب شعر مشروطه حرکت خودش را دنبال کرد و به توفیق‌هایی دست یافت اما این وسط، نیما به عنوان یک جمله معترضه پیدا شد و مکتب مشروطه را گرفتار جدل‌های بیهوده کرد. در واقع نیما خار سر راه ادبیات شد! همه را مشغول مجادله و دعوا کرد و مدام علیه مکتب مشروطه سخن می‌گفت. یادم هست آقایی به نام براهنی بود که می‌گفت تا کی ایرانی‌ها باید سخن دهقان خراسانی و حافظ شیرازی را بخوانند. البته رفته رفته جریان شعر مشروطه تثبیت شد و حالا این جریان هم در کنار باقی جریان‌های شعری کار خودش را دنبال میکند و بسیاری از محافل و انجمن‌ها در تهران هستند که در زمینه شعر مشروطه می‌نویسند.
این شاعر با انتقاد شدید از جریان شعر آزاد و شعر سپید، گفت: شعر سپید دیگر از شعر نیمایی بدتر است. یک نثر عادی را که نمی‌شود شعر معرفی کرد. نثر عادی چه مناسبتی با شعر دارد؟ البته در گذشته هم ما نثر شاعرانه داشته‌ایم؛ اما دیگر آن را شعر خطاب نمی‌کردند. برای همین است که معتقدم ادبیات ما در مسیری کج و معوج و کوره‌راهی عجیب سیر میکند.
کتاب "پیام آزادی " در حمایت از جنبشهای آزادیخواهی در کشورهای استعمارزده و هواداری صلح و آزادی سروده شده است و تاکنون به 28 زبان زنده دنیا ترجمه شده است.
