نامه سرگشاده کميته بين المللی نجات پاسارگاد به باستانشناس شرکت کننده در
همايش بررسی نتايج عمليات نجات بخشی محوطه تاريخی تنگه بلاغی
(سی ام دی ماه)
باستانشناسان، پژوهشگران، و کاوشگران شرکت کننده در همايش تنگه بلاغی،
در طی نزديک به دو سالی که از فعاليت کميته بين المللی نجات پاسارگارد می گذرد ما بارها و بارها خبرها و گزارش هايي از کاوش ها و کشفيات هيجان انگيز شما را خوانده و در سايت کميته منعکس کرده و برای هزاران هزار تن از شيفتگان آثار باستانی و فرهنگ ايرانزمين فرستاده ايم. و چنين است که نام تک تک شما برای ما ده ها هزار انسان فرهنگ دوست در سراسر جهان نام هایی آشنا و محترم است. ما همگی، با وسواس و نگرانی و اميد، تلاش های تک تک شما را دنبال کرده ايم، و می دانيم که شما در حد توان تان برای حفظ آثار باستانی تنگه بلاغی کوشيده ايد.
اما اکنون به نظر می رسد که قرار است با برگزاری اين همايش پايان کار شما در اين راه دو ساله نيز اعلام شود و به احتمال قريب به يقين برنامه آن است که سازمان ميراث فرهنگی با دريافت موافقت نامه ای به امضای شما شرکت کنندگان در عمليات موسوم به «نجات بخشی»، فرمان به آب بستن و غرق کردن تنگه بلاغی را صادر کند.
بنظر نمی رسد لازم باشد تا درباره تنگه بلاغی با شما چيزی گفته شود؛ چرا که شما بيش از هر کسی آگاه هستيد که در تنگه بلاغی چه آثار و گنجينه هايي وجود دارند، و بيش از هر کسی می دانيد که چه چيزهاي ديگری در زير سد سيوند وجود دارد و چه آثار گرانقدری که با آبگيری سد سيوند غرق شده و نابود خواهند شد؛ ماهيت اين آثار کشف نشده اما وجود آنها قطعی است ـ همانگونه که تا دو سال پيش هيچکدام از شما به وجود همين کشفياتی که به عمل آورده ايد واقف نبوديد.
ما می دانيم که آن چه به عنوان «عمليات نجات بخشی» از آن نام برده می شود چيزی بيش از «جمع آوری اطلاعات» نيست؛ اطلاعاتی که يقيناً با رنج و کار شبانه روزی شما به دست آمده است. اما باز هم شما خوب می دانيد که اين اطلاعات نمی توانند جانشين آنچه از دست می روند شوند و، در عين حال، در بر گيرنده يک صدم از آنچه که در آن منطقه وجود دارد نيز نيستند. بدين سان، با شروع آبگيری چيزی از آنچه هایی که در آن منطقه وجود دارند برای ملت ايران باقی نخواهد ماند.
شما فقط با خاک و گل و مجسمه و سنگ کار نمی کنيد، شما خوب می دانيد که بخشی از روح فرهنگی و هويت ملی مردمان ايرانزمين و نشانه های روشنی از تلاش های بشری در آن منطقه حضور دارد. نابودی تنگه بلاغی و دشت پاسارگاد، حتی اگر خوش بينانه فکر کنيم که به آرامگاه کوروش بزرگ لطمه ای وارد نمی شود، لطمه کمی برای تاريخ و فرهنگ ما نيست. آيا وجود سدی که اکثرکارشناسان معتقدند که حتی برای کشاورزان منطقه هيج سودی ندارد و محيط زيست منطقه را هم نابود خواهد کرد آنقدر ارزش دارد که بخش مهمی از آثار و گنجينه های باستانی ما و کل بشريت در راه آن نابود شوند؟
آنچه که حداقل هزاران هزار انسان شريف که به گنجينه های فرهنگی و بشری علاقمند هستند از شما انتظار دارند آن است که، برای نجات اين منطقه، برکنار از هرگونه حسابگری های رايج، و از طريق توضيح دقيق و صريح به مسئولان امر، از آنان بخواهيد تا از اين نيت هولناک منصرف شوند. انسان هميشه در اين بزنگاه های تاريخی قرار نمی گيرد و در جايگاهی نمی نشيند که بتواند بخشی از تاريخ و فرهنگ ملتی بزرگ را نجات دهد يا ويران سازد. شما اکنون در چنين جايگاهی قرار گرفته ايد.
آرزو می کنيم که نام شما برای نسل های آينده ستايش برانگيز باقی بماند.
22 دی 1358 – 13 ژانويه 2007
کميته بين المللی نجات پاسارگاد
www.savepasargad.com
An open letter addressed to the archeologists attending
The conference for evaluating the results of salvage operations in Bolaghi Gorge (January 20, 2007)
Since the establishment of the International Committee to Save the Archeological Sites of Pasargad Plains less than two years ago, we have continuously read the news and reports of your exciting excavations and discoveries and have reflected on them in the Committee's site, as well as sending them to hundreds of interested people around the globe. Thus, your names are now known and esteemed by numerous people who love cultural and historical remainders of the past. We all have followed you, step by step, with utmost concern and hope. We are all aware that you have done whatever was humanely feasible with the aim of preserving the archeological sites of Bolaghi Gorge.
Nevertheless, it seems to us that the advent of the present conference signals the end of your two-year mission and, with a high probability, the plan laid down by the Cultural Heritage Organization is to get the consent of those who participated in the "Salvage Operations" and embark on the flooding of the Sivand Dam upon that consent.
There is no need to tell you anything about the importance of Bolaghi Gorge. You are aware of all the archeological treasures hidden in those ancient sites more than anybody else. You know that what valuable treasures would be lost once this dam is flooded. Although all of what lay there is not known, you all are aware that they are there waiting to be discovered - exactly like those that you did not know about and could uncover during the last two years.
We all are aware that the label "Salvage Operation" is but another name for gathering as much information as possible about the sites situated in Bolaghi Gorge without doing anything towards their actual salvage. We know that you have done your job in gathering information to the best of your capabilities. But, you surely are aware that information gathering cannot substitute the real salvage of endangered sites and, at the same time, whatever information that has been gathered relates only to a fraction of what are on the verge of extinction. Therefore, the actual flooding of the dam will destroy both those discovered and hidden treasures forever.
Your work is not merely concerned with soil, dirt, wood and stone. You know well that a large part of the cultural spirit and identity of Iranian people and many significant clues to the existence of hard working people of antiquity is at state. Even if we wishfully believe that the mausoleum of Cyrus the Great is not threatened by the dam, it is obvious that the flooding of Bolaghi Gorge and some parts of Pasargad Plains is not a small blow to the history and culture of Iranian people, if not the whole world. Do you really think that a dam that, according to the views of so many experts, is not beneficial to the local agriculture and is harmful to the environment; has such a value that we should sacrifice a large part of humanity's cultural heritage in its way?
What thousands of honorable people of the world, who are concerned about the fate of these archeological sites, expect from you is that you, for the sake of preserving such treasures, put aside any impediment and probable calculations and explain the facts, in a clear and explicit language, to the authorities asking them to dispense with such a horrendous plan.
People do not face such critical moments in day-to-day life and are not usually bestowed with the authority to decide about the revival or annihilation of a part of human-kind's history and culture. You are now standing at such a juncture.
We sincerely hope that your names would remain praise-worthy for many generations to come.
January 13, 2007
ICSASPP
www.savepasargad.com |
