چند سالی است که از احداث و آبگیری سد سیوند گفت وگو می شود. در این میان تحلیل گران و اندیشمندان با شناخت دقیق و نگاه عمیق، حذف این طرح را توصیه و با مباحث علمی و کارشناسی، خسارت آن را به محیط زیست، از جمله دریاچه بختگان و آسیب های غیرقابل جبران به مجموعه پاسارگاد، به مسئولان گوشزد کردند.
حدود یک سال پیش، در شرایطی که مسئولان وقعی به این توصیه های ارزشمند نمی نهادند و خسارت های مادی و معنوی به پاسارگاد در شرف وقوع بود، به ناچار و برای اولین بار در تاریخ دادگستری ایران، 4350 نفر از فرهیختگان ایرانی شکواییه ای به مجتمع قضایی کارکنان دولت ارائه کردند و خواستند دستور موقت برای جلوگیری از آبگیری سد سیوند صادر شود که البته در کمال تأسف، هیچ اقدامی تاکنون در این زمینه انجام نشده است. اخیراً مقامات رسمی کشور اعلام داشته اند آثار مخرب آبگیری سد بر میراث ارزشمند فرهنگی پاسارگاد مشخص شده است و این خود تأییدی است بر عملکرد انفعالی مدیران و مسئولان بی توجهی که موجب ورود خسارت به میراث فرهنگی و تاریخی ایران شده اند. باید به یاد داشته باشیم که هویت، استقلال و پیوند به این سرزمین و تمدن، حرکت همه جامعه را می طلبد و می دانیم هر حرکتی، محرک می خواهد.
هویت ایران در بسیاری از جهات به میراث فرهنگی آن بستگی دارد. دست شستن از این محرک ها یعنی پذیرش بی هویتی، بی پیشینگی و فقدان شناسنامه فرهنگی. بر این پایه و اساس، وظیفه هر ایرانی است که در پی حفظ و نگه داری از این میراث ارزشمند با جدیت و پشتکار اقدام کند.
از طرف دیگر با توجه به کنوانسیون های متعدد و نگرش بین المللی و توجه به ماده 27 اعلامیه جهانی حقوق بشر بر دست اندرکاران است که از محفوظ ماندن این آثار گرانقدر و منحصر به فرد تمدن انسانی دفاع کنند. نوآوری و شکوفایی هم ایجاب می کند با به کارگیری روش ها و ابزارهای مناسب، شرایط ارتقای فرهنگی و اعتلای تمدن و هویت ایرانی را فراهم کنیم. تاریخ و نسل های آینده بشری هیچ یک از ما را نخواهد بخشید که این سان به ستم با امتیازات و افتخارات و آثار ملی خود رفتار کرده ایم.
در این میان آن چه مایه تأسف است این است که نهادهای بین المللی عهده دار پاسداری از میراث فرهنگی و به طور مشخص سازمان یونسکو، با سکوتی معنادار به تماشای تخریب پاسارگاد نشسته اند.
ما بار دیگر ضمن هشدار به یونسکو برای پرهیز از بی اعتنایی به وضعیت پاسارگاد، از همه صاحبان این میراث، یعنی تمامی انسان ها فارغ از تعلقات ملی، برای واداشتن یونسکو به عمل به تعهدات خود استمداد می جوییم. پاسارگاد نهاد تمدن پارسی است که در تکامل معرفت بشری سهم عمده ای داشته است. برای پاسداری از این میراث مشترک، بشریت را به یاری می طلبیم.
