\بی خبری کامل از وضعیت دانشجویان زندانی/عبدالله مومنی:بیم آن می رود که دانشجویان دانشگاه پلی تکنیک وادار به اعترافات ساختگی شوند
پنج‌شنبه، 13 فروردین 1388
بيش از يک ماه است که ازبازداشت و زندانی شدن تعدادی از دانشجويان دانشگاه پلی تکنيک که به دفن سربازان کشته شده در جنگ ايران وعراق در اين دانشگاه اعتراض کرده بودند ميگذرد. خانواده های اين دانشجويان به جز يک ويا دوتماس تلفنی کوتاه با فرزندانشان هيچ اطلاعی از وضعِيت آنها ندارند.
بر خلاف قوانين ايران و تعهدات بين المللی اين کشور در قبال کنوانسيون حقوق مدنی و سياسی، مقامات قضايی جمهوری اسلامی اجازه دسترسی به وکيل مدافع به دانشجويان زندانی نداده و و همچنين به آنها اجازه ملاقات با خانوداهايشان نيز داده نشده است.
عبدالله مومنی سخنگوی سازمان دانش آموختگان معتقد است : «طبق روال مقامات امنيتی درگذشته، گمان ميرود که اين دانشجويان در بند ۲۰۹ زندان اوين بسر ميبرند.» آقای مومنی می افزايد: «تاکنون مقامات قضايی جمهوری اسلامی هيج اتهامی عليه اين دانشجويان به آنها وارد نکرده و در نيجه معلوم نيست به چه دليلی اين دانشجويان را که بيش از يک ماه از بازداشت آنها ميگذرد در زندان نگاه داشته اند.»
طبق قوانين کيفری در ايران می بايست در ظرف ٤٨ ساعت رسما متهم را از اتهامات عليه وی آگاه و يا وی را آزاد سازند.
اسامی دانشجويانی که در طی دو ماه پيش در تهران بازداشت و زندانی شده اند عبارتند از: عباس حکیم زاده، مهدی مشايخی، نريمان مصطفوی و احمد قصابان و مجيد توکلی، حسين ترکاشوند، اسماعيل سلمانپور، کوروش دانشيار، یاسر ترکمن، و مریم مدد زاده.
آقای مومنی که خود بارها بازداشت و مدتی در سلول انفرادی بسر برده است بيم از آن دارد که: «بدليل تعطيلات رسمی دوهفته ای نوروز و فضای تعطيل حاکم بر کشورو همچنين محروم کردن اين دانشجويان از ملاقات با وکلای مدافع و خانوداهايشان آنها را در بی خبری کامل نگاه داشته و اين فرصت برای مقامات امنيتی در زندان فراهم شود تا بتوانند القائات خود را به اين دانشجويان تحميل سازند و در نتيجه فشارهای روحی سختی به دانشجويان دربند وارد آيد و آنها را وادار به اعتراف کردن کنند.»
بر خلاف آنچه که در گزارشها آمده، حسن حداد يکی از معاونين قوه قضائيه اخيرا اعلام کرده است: «اين دانشجويان بدليل اعتراض به دفن اجساد سربازان کشته شده در جنگ در داخل دانشگاه بازداشت نشده بلکه اتهام آنها خبرپراکنی در سايت های اينترنتی از جمله سايت خبرنامه دانشگاه پلی تکنيک بوده است.»
عبدالله مومنی با رد ادعای آقای حداد ميگويد: «خبر نامه پلی تکنيک در گذشته اخبار راديکالتری را منتشر ميکرده و تاکنون دانشجويان به اين صورت مورد اعتراض قرار نگرفته و زندانی نشده بودند.»
آقای مومنی علت واکنش مقامات قضايی را اينگونه تفسير ميکند: «مقامات حکومت جمهوری اسلامی سعی براين دارند که به افکار عمومی در ايران نشان دهند آنها شهدا را مستمسک دستگيری دانشجويان قرار نداده اند.»
فعالين دانشجویی وسازمانهای حقوق بشر با توجه به عملکرد مقامات امنيتی با زندانيان عقيدتی در طول ساليان گذشته از وضعيت اين دانشجويان که بيش از يک ماه است در زندان بسر ميبرند شديدا ابراز نگرانی کرده اند. مقامات زندان با قرار دادن زندانيان سياسی در شرايط سخت مانند نگه داشتن آنها در سلولهای انفرادی، ممانعت از ملاقات با وکلای مدافع و عدم اجازه ملاقات با خانوادهايشان، بی خوابی دادن مکرر به زندانيان، همچنين بازجويی های طولانی و ضرب وشتم در هنگام بازجويی زندانيان را وادار به اعترافای ازپيش ساخته ميسازند.
درماه گذشته در ظرف دوهفته در زندانی سياسی بنامهای امير حسين حشمت ساران و اميد رضا ميرصيافی بطور مشکوکی در زندان جان سپردند. و مقامات زندان و قوه قضائيه در مورد علل مرگ آنها سکوت اختيار کرده اند.
روز گذشته مقامات کميساريای عالی امور پناهند گان وابسته به سازمان ملل متحد با انتشار گزارشی در مورد وضعيت جقوق بشر در ايران آنرا پريشان کننده خوانده و اعلام کرده اند آنها گزارشاتی مبنی بر « ضرب وشتم زندانيان سياسی در هنگام بازجويي، نگه داشتن در سلولهای انفرادی، مانع شدن از خوابيدن زندانی، خودداری از اجازه ملاقات با وکيل مدافع و خانواده زندانی، وبلاخره بازجويی های ۲۴ ساعته دريافت کرده اند.»
در خبرنامه دانشجويان در ايران به ادامه بازداشت دانشجویان «چپ گرا» بنامهای محمد پور عبدالله،ساناز اللهیاری، عليرضا داوودي، بهمن خدادادي، مازيار عصومي، ارسلان صادقي و حسين سرشوم اشاره شده که در حال حاضر درشهرهای تهران و اصفهان در زندان به سر می برند.
