گفتگوی سازمان حقوق بشر کردستان (شیرزاد) با کورش زعیم
8 مرداد 1389
27 خرداد 1389 (17 ژوئن 2010)
پرسش 1_همانگونه که اطلاع دارید یک ماه قبل 5 تن از زندانیان سیاسی که 4تن از آنان کرد بودند اعدام شدند .نظر شما راجع به این اعدام ها چیست؟
کورش زعیم: آن روز سیاه یکی از غم انگیزترین روزهای زندگی من بود که جلوی تلویزیون در حال مشاهده خبر نتوانستم جلوی اشگهای خود را بگیرم. فرزندان خود را می دیدم که دستم گرفته اند. در همان هفته، ما در جبهه ملی ایران بیانیه ای در محکوم کردن این اعدام ها صادر کردیم که با این فراز آغاز شده بود:
"پنج جوان برومند ایرانی دیگر فدای خشونت و بی قانونی شدند. در امروز ایران، شاهد اعدام هایی هستیم که نه از سر تامین امنیت برای مردم و کشور، بلکه برای ایجاد خفقان و ترس در دل مردم صورت می گیرد. این در حالی است که میدانیم خشونت بازدارنده خشونت متقابل نخواهد بود که آن را تشدید خواهد کرد."
من به این دیدگاه اعتقاد دارم. ولی در هر حال، ما بطور بنیادین با مجازات اعدام مخالف هستیم و بر این باور هستیم که اعدام خشن ترین گونه انتقام جویی است که شایسته آدمیان نیست. ما در جبهه ملی هم بارها در مخالفت با مجازات اعدام بیانیه داده ایم و به این "جرم" هم محرومیت و زندان کشیده ایم. مجازاتهایی که در آن انسان خود را در جای خداوند قرار می دهد و آنچه را او داده از انسان می گیرد، مجازاتهای "ایرانی" نیست. من حتا پیشنهادی برای لغو مجازات زندان زیر عنوان "زندان سازندگی" داده ام، زیرا زندانی کردن انسانها هم یک منش ایرانی نیست. ما باید در مقام حل مسئل شهروندان باشیم نه کینه توزی و تنبیه آنان.
2_به نظر شما این اعدامها چه پیامدهایی را میتواند به دنبال داشته باشد؟
کورش زعیم: من پیامد این خشونت علیه هم میهنان، بویژه اعدام های سیاسی علیه هم میهنان کرد و بلوچ و اقلیت های مذهبی، را بسیار خطرناک می بینم. خشونت مردم را از عقاید خود منصرف نمی کند، بلکه آنان را پر از خشم و کینه می کند، اختلافات تبدیل به دشمنی می شوند و عقاید خفه شده به زیر زمین برده می شوند، مذاکره و بردباری و سازش به کنار گذارده می شود و ابراز نارضایتی ها بصورت خشونت متقابل تجلی می کند. من باور دارم اکنون هم که بخشی از هم میهنان زیر ستم ما که نارضایتی و خشم خود را با آتش ابراز می کنند و به تجزیه طلب متهم شده اند، فقط حقوق شهروندی خود را مطالبه می کنند. من آینده ادامه روشهای ابلهانه جاری نسبت به هم میهنان مرزنشین و غیر شیعی مذهب را تاریک و خطرآفرین می بینم.
3_بعدازاین اعدامها بود که ما درشهرهای کردنشین شاهد یک اعتصاب عمومی بودیم. ایده ی شما در رابطه با این اعتصاب و اعتراض های اینگونه چه میباشد؟
کورش زعیم: من هم اگر فرزندان یا همشهریانم قربانی چنین خشونت توجیه ناپذیری می شدند، دستکم همین کار را می کردم. من هم میهنان کرد خود را می ستایم که در برابر چنین مصیبت جانگدازی اینگونه خویشتن داری کردند و فقط به اعتصاب همگانی و سوگواری آرام که حق مسلم آنان است بسنده کردند. من به این فرهنگ زیبای ایرانی که در شهرهای کرد نشین به نمایش گذاشته شد کرنش می کنم. ولی به مسئولان هشدار می دهم که فریاد بلند این سکوت را بشنوند.
4_به عنوان یک فعال سیاسی و معتقد به دموکراسی، نظرتان را راجع به خقوق شهروندی وحقوق سیاسی کردها بیان میکنید؟
کورش زعیم: من حقوق هم میهنان کرد را از حقوق بقیه مردم ایران جدا نمی کنم. همه ما درهر کجای ایران که ساکن باشیم و هر باور و مذهبی که داشته باشیم، دارای حقوق شهروئدی برابر هستیم. در عین حال، نمی توانم انکار کنم که به هم میهنان کرد و بلوچ ستم مضاعف وارد می آید و از مهمترین حقوق شهروندی خود محروم هستند. این حقوق حق نیایش آزاد، حق بهره وری از همه امکانات مالی و رفاهی و عمرانی کشور و مشارکت کامل و برابر در همه شئون اداره کشور است. هیچ کس حق ندارد هیچ شهروندی را از حق انتخاب شدن یا انتصاب شدن به هیچ درجه و مقامی در کشور محروم نماید.
5_هم اکنون تعداد 17نفر در کردستان زیر حکم اعدام و بازهستند. بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی که با حکم های سنگین محکوم شده اند. نظرتان راجع به این احکام که در شهرهای دیگر به این صورت شدید برخورد نمی شود چیست؟
کورش زعیم: من همه این احکام را باطل و غیر قانونی می دانم. ابراز عقیده به هر شکل و فرم و انتقاد و نارضایتی جرم نیست، حق است. اگر کسی خلاف قانون عملی انجام داده است باید در دادگاه علنی با حضور وکیل مدافع و هیئت منصفه محاکمه شود. آنان که خلاف این قانون عمل می کنند خود مجرم هستند و باید محاکمه شوند. ما خواهان لغو همه احکام اعدام و آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
6_چه درخواستی از مسولان حکومتی و نهادهای حقوق بشری برای بهبود وضعیت کنونی در کردستان دارید؟
کورش زعیم: من می خواهم توجه شما را فرازی از یکی از بیانیه های متعدد جبهه ملی ایران در پشتیبانی از هم میهنان کرد صادر شده است جلب نمایم:
"جبهه ملی ایران ضمن پشتیبانی از همه فعالیتهای مدنی در چارچوب تمامیت ارضی ایران و یکپارچگی ملی، حمایت قاطع خود را از همه زندانیان عقیده، بویژه زندانیان کرد که در اعتصاب خوراک بسر می برند اعلام میدارد و به حاکمان جمهوری اسلامی هشدار میدهد که اگر دست از این گونه برخورد ها و سیاستهای سرکوبگرانه و خشن بر ندارند، با توجه به پویایی و شتاب گرفتن جنبش های مدنی و مردمی ایران، روزهای دشواری را در پیش رو خواهند داشت."
ما بارها از حاکمیت جمهوری اسلامی خواسته ایم، و اکنون هم تکرار می کنم، که در درجه اول، باید کلیه محدودیت هایی که بر هم میهنان کرد اجرا می شود کنار گذاشته شود. دولت باید استان کردستان را، و نیز دیگر استانهای عقب نگهداشته شده را، با توجهی ویژه، در الویت سرمایه گذاری عمرانی و صنعتی قرار دهد تا با کاهش بیکاری و شغلهای کاذب، سطح رفاه همگانی بالا برود. دوم اینکه، مردم باید بتوانند نمایندگان خود را با رای آزاد و بی توجه به مسائل مذهبی برای همه سمت های انتخابی برگزینند. کردان هزاران سال است که ستون فقرات ایران زمین بوده اند و بخش عمده ای از عظمت تاریخ و فرهنگ ایران زمین مدیون فرهنگ دوران ماد است که کردان از بازماندگان بارز آن هستند. ما به هم میهنان کرد خود مدیون هستیم. من روزی را آرزو دارم که هیچکس بخاطر مذهب خود و یا منطقه سکونت خود از مشارکت در اداره کشور محروم نشود و هم میهنان کرد و بلوچ و عرب و ترکمن خود را در مقامات بسیار بالای کشوری و لشگری مشاهده کنم.
7_آینده ی کردستان را با وضعیت کنونی چگونه پیش بینی میکنید؟
کورش زعیم: من از آنجا که دوام سیستم حکومتی کنونی کشور را بسیار کوتاه می بینم، این امید در من به وجود آمده که بزودی خواهیم توانست به شکایت های هم میهنان کرد خود رسیدگی کنیم و همه نگرانی های آنان را برطرف نماییم و از آنان برای اداره یک ایران آزاد و پیشرو و مردم سالار یاری و همکاری بگیریم. ایران بدون شهروندان کرد ایران نیست و هرکجا که کرد هست آنجا ایران است. من همه کردانی را هم به علت شیطنت برخی قدرتهای بیگانه از میهن بدور افتاده اند نیز ایرانی می دانم. من شک ندارم که حتا گروههای ناراضی کرد که دست به سلاح برده اند و خشم خود را با رویارویی مسلحانه نشان می دهند، به آغوش میهن باز خواهند گشت و در اداره ایران آینده همدوش ما خواهند شد، زیرا هیچ هم میهن کرد نیست که یک وجب خاک مقدس ایران را با تمامی یک کشور بیگانه عوض کند.
8_چه راهکاری را برای مردم کردستان برای رسیدن به حقوق شهروندی و سیاسی پیشنهاد میکنید
کورش زعیم: کمی بیشتر بردباری نشان دهند که آینده بزودی متفاوت خواهد بود. با ما در جبهه ملی ایران همراه شوند و پیام رهایی میهن را با همبستگی، شعار حاکمیت ملی، رفع همه گونه تبعیض، مردم سالاری و مبارزه مسالمت آمیز و بردبارانه بگسترانند. من پرتو پگاه را از پشت کوه مشاهده می کنم.
9_ همانگونه که مطلع هستید آقای محمد صدیق کبودوند از بنیانگذاران سازمان حقوق بشر کردستان به 11 سال حبس محکوم شده اند که طبق حکم دادگاه 10سال از این حبس به دلیل تشکیل و اداره سازمان حقوق بشر کردستان می باشد. نظر شما در رابطه با چنین برخورد شدیدی با یک فعال حقوق بشر چه میباشد؟
کورش زعیم: من چنین برخوردی را بسیار ناعادلانه و غیرانسانی می شمارم و اینکه هیچ توجیهی برای این خشونت وجود ندارد. من توجه شما را به سخنرانی خود در دیدار از خانواده آقای کبودوند و در اعتراض به حکم 11 سال زندان برای او جلب می کنم. من در آنجا گفتم: "کبودوندها را که با فعالیتهای حقوق بشری خود، مردم ستمدیده، محروم و مستاصل کردستان را به آینده امیدوار می کنند، و نیز به اینکه حتا در نظامی مانند جمهوری اسلامی امکان بهبود وجود دارد؛ به جای یازده مدال افتخار، یازده سال زندان می دهند."
10_آیا پیامی برای خانواده آقای کبودوندو دیگر زندانیان سیاسی کرد دارید؟
کورش زعیم: پیام من همانست که دو سال پیش دادم. همه زندانیان سیاسی، حقوق بشری و زندانیان وجدان باید بی درنگ آزاد شوند. اگر این کار در زمان جمهوری اسلامی رخ دهد، مسئولان باید از همه آنان و همه خانواده هایشان دلجویی و در نهایت از همه ملت ایران پوزش خواهی کنند. ولی من تصور نمی کنم که این آقایان هوشمندی لازم را برای کار عاقلانه و توان دیدن چشم اندازی دورتر از نوک دماغشان را داشته باشند.
http://kouroshzaim.mihanblog.com
http://kzaim.blogfa.com
گفتگوی سازمان حقوق بشر کردستان (شیرزاد) با کورش زعیم 
