دومین نامه مادران صلح به مسئولین نظام: ما جنگ نمیخواهیم!
تاریخ: 13 تير 1387
مبدان زنان: گروهی از مادران ایرانی با نام مادران صلح ایران خطاب به مسئولان نظام جمهوری اسلامی دومین نامه خود را با عنوان ما جنگ نمی خواهیم به طور سرگشاده منتشر کردند. این مادران در آذر ماه سال گذشته نیز در نامه ای با بیش از 600 امضا خطاب به مسئولین نظام از آنان خواسته بودند صلح را در دستور کار خود قرار دهند. حدود 500 نفر دیگر نیز از این نامه حمایت کرده بودند. متن این نامه به شرح زیر است:
19 سال است که از جنگ هشتسالة ايران و عراق ميگذرد. هنوز داغ مرگ جوانان وطن قلبها را به درد ميآورد. هنوز درد و رنج هزاران مجروح شيميايي، بهويژه در مناطق مرزي ميهنمان سينهها را آکنده از اندوه ميکند. هنوز تکههای پيكر جوانان رشيدمان را روزانه در پاركها و صحن دانشگاهها بهخاك ميسپاريم و هنوز از آسيبهاي اجتماعي و اقتصادي تحريمهاي جهاني بر ضد ايران، مانند كمبود كالاهاي اساسي، میزان بالاي تورم، فقر ، بيكاري و فساد ناشي از آن نياسودهايم كه آواي شوم جنگ خانمانسوزي ديگری به گوش ميرسد ومسئولان كشورمان نيز، با طرح پاسخهاي تند، گويي به استقبال آن ميروند!
امروز كه مشاركت مردم در يكي از مهم ترين تصميمهاي ملّي شان تا به اين حد ضروري است ، عدم حضور نهادهاي مدني همچون گروهها، احزاب اصناف، سنديكاها ، دانشجويان و دیگر اقشار مردم حاصلي جز جدايي مردم از حاكميّت و حاكميت از جامعة بينالملل نخواهد داشت.
ما مادران صلح ايران با جنگ مخالفیم و پيشنهاد ميكنيم که محتواي بستة تعيين شده از سوي كشورهاي 1+5 در رسانههاي رسمي كشور علني گردد. ما باور داريم که اگر دولت ايران تعليق موقت غنيسازي را بپذيرد و به مذاكرة مستقيم براي اصلاح شرايط آن تن دهد، افكار عمومي جهان به نفع ملّت ايران تغيير خواهدكرد و اجماع جهاني برضد كشورمان درهم خواهد شكست.
بيترديد ادامة تحريمها و آغاز حملة نظامي بيش از همه ويراني و كشتار و آثار اسفبار خود را بردوش مردم خواهد نهاد. بنابر اين، مردم بايد در اين تصميم سرنوشتساز مشاركت داشته باشند.
هنوز گروه بزرگي از مردم بر اين باورند كه اگر پس از فتح افتخارآميز خرمشهر، كه عراق و حاميانش در موضع ضعيفتري قرار داشتند، پاي مذاكره مينشستيم، احتمال پيشگيري از كشتارها، موشكبارانها وبمبارانهاي وحشتناك شيميايي وجود داشت و سرنشینان هواپیمای ارباسی که بر فراز خلیج پرواز میکرد جان خود را از دست نمیدادند.
انتظار مادران دلسوخته و داغدیدة این سرزمین آن است که تا دیر نشده با گفتگو و حل صلحجويانة مسائل اختلافات را حل کنیم و، با طرح شعارهاي تند، آتش بيار معركهای كه ابرقدرتهاي جنگ افروز به پا كردهاند ن