جــرس: در پی ابراز نگرانی های گستردۀ مقامات و رسانه های رسمی جمهوری اسلامی نسبت به وضعیتِ مردم بحرین و ابراز نگرانی آنها نسبت به سرکوب معترضان بحرینی، چهار تن از زندانیان سیاسیِ محبوس در بندِ ٣۵۰ زندانِ اوین، با صدور بیانیه ای مشترک، از حاکمیت جمهوری اسلامی خواستند ابتدا از حقوق شهروندی ملت ایران صیانت کند، و سپس با بکارگیری ابزارهای خود، نسبت به حمایت از جنبش دموکراسی خواهانه این شهروندان سابق (مردم بحرین) اقدام نماید.
به گزارش رسیده به جرس، متن بیانیه مشترک ابوالفضل عابدینی (فعال حقوق بشر)، شاهین زینعلی (فعال سیاسی)، پیمان عارف (فعال دانشجویی و روزنامه نگار) و حسین رونقی ملکی (وبلاگ نویس و فعال مدنی)، پیرامون رخدادهای بحرین به شرح زیر است:
طی دهه ها جدایی بحرین از کشورمان خاندان آل خلیفه بر آن حکمرانی کرده و به صورتی نژاد پرستانه و سرکوبگرانه بر آن استیلا داشته اند. دهه هایی که درآن تمام تلاش ممکنه از سوی حاکمان بحرینی صورت گرفته تا با تغییر چگالی جمعیتی ترکیب قومی نژادی آن از ایرانی عرب به سعودی عرب تغییر یابد. حدیث غم انگیز و دردناک کوچاندن ایرانیان و شیعیان بحربن ، آن هم در حالی که نظام جمهوری اسلامی همواره خود را به عنوان مهمترین و بلکه یگانه قدرت بلامنازع منطقه خلیج فارس معرفی می کرده است و متاسفانه در همین حال از امکان حمایت موثر از جمعیت تحت ستم ایرانی تبار بحربن نیز محروم بوده ، خود داستانی پر غصه و طولانی است
آری ! در این سالیان که متاسفانه سیاست خارجی ایران عملا خدمت موثری به این هموطنان سابق ایرانی انجام نداده ، وحشیانه ترین و شقاوتمندانه ترین رفتار ممکنه از سوی حکومت آل خلیفه با ایشان صورت پذیرفته است و در حال حاضر نیز بار دیگر شهروندان تحت ستم این کشور با مطالبه دموکراسی و رفع آپارتاید سیاسی - اجتماعی به پای خاسته اند ، دولت ایران به دلیل کارنامه غیر قابل دفاع خویش در قبال شهروندان خود امکان دفاع و حمایت از جنبش دموکراسی خواهانه بحرین را از کف خویش برون می بیند.
رویداد های بحرین و تداوم حضور مردم در مقابل استبداد آل خلیفه می تواند درس عبرتی برای همه نظام های استبدادی اقتدار گرا باشد. چرا که ایستادگی و پافشاری سیل خروشان مردم ، سر انجام موانعی که رژیم آل خلیفه در بحرین ایجاد کرده است را کنار می زند و راه را برای قدرت رسیدن حاکمیت تحت اراده عمومی جامعه و خواست شهروندان فراهم خواهد ساخت . آن هنگام دور نخواهد بود و کسانیکه هم اینک در مقابل شهروندان بحرینی ایستاده و یا نسبت به خواست های ایشان سکوت نموده اند را جز روسیاهی باقی نخواهد ماند.
این شرایط البته برای دولت های غربی به ویژه اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا باید مهم و حیاتی ارزیابی شود ، اگر قدرت های غربی می توانند با جنبش های دموکراسی خواهانه در تونس مصر و حتی لیبی همراهی کنند ، این انتظار می رود که حرکت مردم بحرین نیز مورد حمایت ایشان قرار گیرد. در پایان ما زندانیان سیاسی که خود به جرم دموکراسی خواهی و ایران دوستی در محبس ناعادلانه گرفتاریم ، از دولت ایران می خواهیم ابتدا ضمن رعایت و صیانت از حقوق شهروندی در قبال ملت ایران نسبت به پرداخت همه مطالبات به حق ایرانیان اقدام نموده ، تمام زندانیان سیاسی را در این راستا آزاد نموده و سپس با بکارگیری سیاست خارجی فعال و حتی در صورت لزوم مداخله بشر دوستانه درباره بحرین ، از جنبش دموکراسی خواهانه این شهروندان سابق که از طریق خواست دموکراتیک خویش از مام میهن جدا افتاده اند ، اقدام نماید.
