در آستانه ی بیست و نهمین سا لگرد انقلاب اسلامی بایسته است به جای بازگویی فجایع حاصل از استقرار جمهوری اسلامی و پی گیری تئوری های توطئه، به بازنگری پیش زمینه های وقوع انقلاب و چگونگی اسلامی شدن جنبش آزادی خواهانه ی مردم ایران بپردازیم.
سلطنت مطلقه ،فقدان آزادی سیاسی ،وجود سیستم تک حزبی و سهیم نبودن مردم در ساختار سیاسی جامعه ، قشر روشنفکر را بر آن داشت تا به دنبال راه رهایی از خود کامگی و به امید آزادی اندیشه و بیان ، به اعتراضات گروهی و حرکت های سیاسی دست زند. پی آمد فعالیت ها وتبلیغات گسترده ی اپوزیسیون خارج از کشوردر سطح جهانی و همچنین فشار افکار عمومی بین المللی گشایش اندک فضای سیاسی در جامعه ایران بود. در این حین مذهبی های متشکل توانستند با تبلیغات خود باورهای مذهبی توده های ناراضی و سر خورده را تحریک کرده و آنان را به سوی خود جلب کنند.
در این مقطع روشنفکران به سرعت نقش پیشرو وخطیر خود را از دست داده و دنباله رو احساسات مذهبی مردم و به دنبال آن رهبری مطلقه ی روح الله خمینی شدند.
روشنفکر و فعال سیاسی آن زمان پس از 25 سال تجربه ی فقدان آزادی سیاسی، بیشتر توجه اش معطوف به آنچه" نمی خواست" بو د وفرایافت سیاسی و عملی مشخصی برای دست یابی به خواسته هایش نداشت. او فرصتی نیافت تا آرمان های تاریخی خود را که همانا آزادی ، استقلال و عدالت اجتماعی بودند تعریف و تبلیغ کند. ریشه های مذهبی پنهان و آشکار در ژرفای فکر و روحش او را بر آن داشت تا با دیده ی اغماض به اوج گیری جریان مذهبی و رهبری نگارنده ی کتاب ولایت فقیه و حکومت اسلامی بنگرد و وظیفه ی خود را در ارایه یک راه حل دمکراتیک جایگزین نا دیده بگیرد. بودند اندک روشنفکران و سیاست ورزانی که در آن شور انقلابی عمق فاجعه را دریافته واعلام خطر کردند. شوربختانه هشدارهایشان باز تابی نیافت. پی آمد های تاسف بار و فاجعه آمیز این انقلاب بر هر ایرانی دور از تعصب و واقع بین آشکار است. اما بازگو کردن و عبرت گرفتن از ناگواری هایی که طی 29 سال بر ایران و ایرانی رفته است نباید ما را از اندیشیدن به راه حل ها و یافتن جایگزین های عقلانی و منطقی باز دارد. با آموختن از نقش روشنفکران در روند انقلاب باید دانست که امروز نیز تمرکز به آنچه نمی خواهیم ما را از دست یابی به راه حل دور میدارد.
مادامی که انتظارامداد های غیبی و کمک خارجی و جستجوی حاجت در چاه جمکران سلطه بر روح و فکر جامعه ی ایران دارد، یکی از وظایف روشنگران ترغیب ملت ایران به اندیشیدن و خود آگاهی است .
از دید ما زمان آن فرا رسیده است تا به عنوان بخشی از نیروهای ملی به بازنگری این شکست تاریخی جنبش دمکراسی خواهی ملت ایران بپردازیم. سازمان جوانان جبهه ملی ایران- آلمان، بررسی نقش جبهه ملی ایران درروند انقلاب و دلایل غلبه ی تفکر مذهبی وقشری بر تفکر لائیک و نو گرا را از ضروریات سیاسی کنونی می داند ومعتقد است تنها با دیدی انتقادی و منصفانه به گذشته و گذشتگان خود، می توان گامی بسزا در جهت روشنگری و کسب اعتماد ملت ایران برداشت.
