پاینده ایران ای آفریدگار پاک
ترا پرستش می کنم و از تو یاری می جویم
درنگی بر بزرگداشت فروهرها هم میهنان یکم آذر ماه 86 فرا می رسد 9 سال ایستادگی و کوشش برای دادخواهی و حق طلبی و واداشتن کاربدستان برای بیان بی پرده ی جنایات سهمگین گذشت . اما همچون گذشته هنوز هزار نکته در پرده ابهام است و نشانی از محاکمه خون آشامان پیدا نیست . نه سال از شهادت داریوش و پروانه فروهر کوشندگان راه رهایی ایران گذشت و لیکن نه تنها با وجود شناسایی و دستگیری بعضی از قاتلان و آزادی غالب آنان هنوز راز و رمز این فاجعه زشت و وحشت انگیز در هزارتوی پرده ای ستبر پنهان است که از نظر همگان این تعلل معنادار است و امروز با شگفتی برگزاری بزرگداشت آنان که زندگی پرافتخار خود را در راه استقلال و آزادی ایران و مبارزه با استبداد و استعمار گذراندند ، ممنوع می شود تا جاییکه حتا مویه کردن بر قهرمانان ملت مجاز نمی شود . دریغ از تهی شدن ایران زمین از سرداران دلاور آزادی ملت که بیداد سهمگین بر آن تناوران استقلال طلبی و ستم ستیزی رفت و دردی جانکاه از فرود آمدن تبر نادانی و ستم برآن سروگونه های آزادی و آزادگی برای ملت ایران .
دست اندرکاران براین پندارند که با توطئه ی سکوت و جلوگیری از برگزاری بزرگداشت آنان یاد و نامشان را مشمول مرور زمان نمایند . آیا قتل های فجیع بزرگانی چون امیرکبیر، قائم مقام و حسنک وزیر و ..... از سینه ی تاریخ پاک شده است تا بتوان جنایات قتل های سیاسی را هم به فراموشی سپرد .
زهی خیال باطل ، که پژواک فریاد آزادیخواهی شان در گستره ی ایران زمین در درازای تاریخ باقی است که یادشان با نام ایران و در دلهای مردم ایران زمین همواره زنده و جاوید است .
استقرار مردمسالاری پایندان استقلال ایران
آزادی زندانیان سیاسی خواست ملت ایران است
گرامی باد یاد و خاطره شهیدان راه و استقلال و آزادی ایران
دبیرخانه حزب ملت ایران
تهران یکم آذر 1386 خورشیدی
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
حزب ملت ایران
دفتر اروپائی
یکم آذر، نهمین سالگرد شهادت داریوش و پروانه فروهر
درنیمه شب سی یم آبان یکهزاروسیصد و هفتاد و هفت خورشیدی ، مأ موران عالیرتبه وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی با یورش شبانه به خانه داریوش و پروانه فروهر رهبران حزب ملت ایران ، بطور وحشیانه آن دو انسان آزادیخواه ، میهن دوست و مبارز راه استقلال ، آزادی و عدالت را دشنه آجین نمودند. . نظامی که خود را مجری قوانین اسلامی و عدل علی معرفی می کند و هرساله در ایام ماه محرم در سوگ شهدای دشت کربلا سیاه پوش شده و برای عزاداری تکیه ها بر پا کرده و دسته های زنجیر زنی و سینه زنی به راه می اندازد ، خود دست به جنایتی زد که روی حکومت امویان را سفید کرد . لشگریان یزید به فرماندهی عمر ابن سعد در یک نبرد نابرابر امام حسین و یاران او را به شهادت رساندند ولی به آنان اجازه دفاع از خود را دادند و در این نبرد هیچ زنی را نکشتند تا چه رسد که مثله نمایند . اما فرستادگان وزارت اطلاعات نظامی که نام اسلامی بر خود نهاده است ، در نیمه های شب به خانه دو انسان شریف که تنها گناهشان دفاع از آزادی و عدالت بود و عمر پربارشان را در راه سربلندی ایران عزیز و دفاع از حقوق پایمال شده فرودستان جامعه صرف نموده بودند ، یورش برده و داریوش فروهر رستم زمانه را که دوران نقاهت را پس از یک عمل جراحی می گذراند غافل گیرانه و در نهایت قساوت و سنگدلی با دوازده ضربه دشنه و پروانه فروهر گردآفرین دوران را که در بستر بیماری خوابیده بود ، ددمنشانه با بیست و پنج ضربه به شهادت رساندند . باید پذیرفت که با این جنایت وحشیانه ، عا شورای دیگری را در تاریخ رقم زدند بهمین مناسبت باید یکم آذر ماه را روز عزای ملی نامید وهرسا ل سیا وشان دیگری بر پا نمود. .
جنایت هائی که در عرض این بیست و هشت سال انجام گرفت بس وحشتناک بوده است ولی اوج قساوت و نهایت ددمنشی را می توان در یورش به خانه فروهرها و مثله نمودن این دو مبارز نستوه مشاهده نمود . ربودن و به شهادت رساندن انسان های شریفی چون محمد مختاری ، محمدجعفر پوینده ، مجید شریف و... رانمی توان فراموش نمود لذا باید آذرماه را نماد قرار داد و به یاد همه جانباختگان این دوران سیاه ، یکم آذرماه را روزعزای ملی اعلام نمود و درکنار عاشورای مذهبی یک عاشورای ملی راهم قرار داد .
روی سخن با مسئولان حکومت اسلامی است که همچنان مرکب سرکش خود را می تازانند . آیا از سرنوشت شوم صدام حسین نباید درس عبرت گرفت ؟ آیا عاقبت کار دیکتاتورها و خون آشامان تاریخ را ندیده اید که به کجا انجامیده است ؟ آیا خود نمی دانید که چه برسرایران و ایرانی آورده اید؟
کشور ثروتمندی را با داشتن آن همه امکانات پیشرفت و ترقی درعرض دو دهه درجرگه کشورهای فقیروعقب مانده جهان در آورده و ملت با فرهنگ و تمدن ایران را ملتی خرافه پرست وتروریست به
جهانیان معرفی نموده اید . چرا باید برای جیفه دنیا و چند روزی ریا ست بر خلق خدا ، هر حقی را ناحق و هر حرامی را حلال و هر جنایتی را روا دارید ؟ چرا برای دوست یابی منابع ملی کشورمان را به ثمن بخس به بیگانگان واگذار می کنید ؟ چرا مالکیت برحق پنجاه در صدی ایران در دریای مازندران را نادیده گرفته و در پشت درهای بسته حقوق قانونی کشورمان را زیر پا گذارده اید ؟ بجای اینکه برای بیگانگان دایه مهربان تر از مادر شوید بفکر مردم ایران باشید . آیا این همه سیه روزی را در کشور خود نمی بینید ؟ آیا از سرنوشت این همه کودک بی سرپرست ودختران خیابانی بی خبرید ؟ آیا از بدبختی زنان سیه روزی که از زور ناچاری و فلاکت تن بخود فروشی می دهند بی اطلاع بوده و تعداد روز افزون آنان رادر کوی و برزن شهرها نمی بینید ؟ آیا نمی بینید انسان هائی را که از زور بیکاری و فقر ، اعضای بدن خود را به حراج می گذارند تا شکم زن و فرزندان بی گناه و گرسنه خود را چند صباحی هم که شده سیر نمایند ؟ آیا بی توجه ای به آینده جوانان کشور بس نیست که آنان را به دام اعتیاد کشانده و روز به روز هم دامنه آن گسترده تر می شود ؟ آیا فرار مغزها را نمی بینید و یا از جولان دادن آقازاده ها و بستگان خود غافلید که بی پروا به رانت خواری و دست برد به بیت المال ملت محروم مشغولند و به تاراج ثروت های ملی ادامه می دهند تا آنجا که هرکدام چندین نهاد مالی و پردرآمد کشور را تحت سلطه نفوذ خود درآورده و سرگرم پول پارو کردن هستند ؟ :کجا رفت آن مدینه فاضله و حکومت مستضعفان و عدل علی ؟ بترسید از خشم ملت که از پس امروز بود فردائی.
درود به روان پاک داریوش و پروانه فروهر رهبران دشنه آجین شده حزب ملت ایران
درود به روان پاک شهدای راه استقلال و آزادی ایران زمین
درود بر زنان و کارگران و جوانان آزادیخواه
بستن درب زندان های سیاسی در سراسر کشور خواست ملت ایران است
چهارشنبه سی یم آبانماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش خورشیدی
دفتر اروپائی حزب ملت ایران
هم میهنان یکم آذر ماه 86 فرا می رسد 9 سال ایستادگی و کوشش برای دادخواهی و حق طلبی و واداشتن کاربدستان برای بیان بی پرده ی جنایات سهمگین گذشت . اما همچون گذشته هنوز هزار نکته در پرده ابهام است و نشانی از محاکمه خون آشامان پیدا نیست . نه سال از شهادت داریوش و پروانه فروهر کوشندگان راه رهایی ایران گذشت و لیکن نه تنها با وجود شناسایی و دستگیری بعضی از قاتلان و آزادی غالب آنان هنوز راز و رمز این فاجعه زشت و وحشت انگیز در هزارتوی پرده ای ستبر پنهان است که از نظر همگان این تعلل معنادار است و امروز با شگفتی برگزاری بزرگداشت آنان که زندگی پرافتخار خود را در راه استقلال و آزادی ایران و مبارزه با استبداد و استعمار گذراندند ، ممنوع می شود تا جاییکه حتا مویه کردن بر قهرمانان ملت مجاز نمی شود . دریغ از تهی شدن ایران زمین از سرداران دلاور آزادی ملت که بیداد سهمگین بر آن تناوران استقلال طلبی و ستم ستیزی رفت و دردی جانکاه از فرود آمدن تبر نادانی و ستم برآن سروگونه های آزادی و آزادگی برای ملت ایران . 
