روز کارگر را به کارگران ایران، این سربازان فداکار جبهه تولید تبریک می گوئیم

در فرهنگ گفتمان و ادبیات هر جامعه و سرزمینی کلمات و واژه ها دارای بار معنایی خاصی هستند؛ یکی از این واژگان زبان فارسی، واژه«کارگر» است. در بسیاری از جوامع مفهوم کارگر به معنی «شاغل، کار کننده، موثر و کسی که کار میکند و مزد می گیرد» است اما در جامعه ی ما مفهوم کارگر همسو و مترادف واژه ی کسی است که رنج می برد و زحمت می کشد، کسی که حق و حقوقش پرداخت نمی شود، امنیت شغلی ندارد و …
به طور کلی در قانون اساسی هر کشور، از جمله قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (اصل های سوم، نوزدهم، بیستم، بیست و دوم، بیست و ششم، بیست و هشتم، بیست و نهم، چهل و سوم و چهل و ششم) و قوانین کار و تامین اجتماعی و آئین نامه ها و مصوبه های مربوطه، معیارها و موازینی در راستای حمایت از کارگران و برای حفاظت و صیانت نیروی انسانی در نظر گرفته شده است. در سطح بین المللی نیز کار و امنیت شغلی جزء حقوق اولیه و اساسی بشر شناخته شده و مقرراتی برای ضمانت آن تدوین شده است.
اما براستی چرا کارگران که موثرترین و کاراترین نیروهای محرکه ی جامعه می باشند و پایه های اقتصاد جامعه متکی به آنهاست وضعیت اسفباری را می گذرانند و هر روز بایستی شاهد پایمال شدن حقوق کارگران، بیکاری، کاهش امنیت شغلی، تبعیض، اخراج و تعلیق و کاهش تامین اجتماعی وزندانی شدن این قشر شریف جامعه باشیم.
آیا می توان سه امر مهم یعنی آزادی کار، حق کار و عدم تبعیض را که در اصل بیست و هشتم قانون اساسی به آن تصریح شده در جامعه ی کارگری ایران مشاهده کرد؟ آیا قوانین بین المللی و حتی قوانین داخلی در خصوص کارگران که با رنج و مشقت و سختی های بی شمار در کنار حقوق حداقلی که پایین تر از خط فقر است، اجرا می گردد؟
جبهه ملی ایران بر این باور است که سنگینی حرکت چرخ اقتصاد جامعه بر دوش کارگران است و حاکمیت موظف به تامین تمامی حقوق کارگران در معیارهای استاندارد است. بنابراین، مقوله ی امنیت شغلی، ساماندهی قرارداد کار، عدم تبعیض، افزایش تامین اجتماعی مناسب و در شأن کارگران، سامان بیمه ی بیکاری و رعایت حقوق بنیادین کار از جمله حق سازماندهی و آزادی ایجاد تشکل های سندیکایی؛ بایستی طبق قانون اجرا و انجام شود.
یازدهم اردیبهشت ماه 1395

جبهه ملی ایران