به نام امیرانتظام، به کام حزب توده- حمید فرخنده
یکشنبه 22 جولای 2018 | لینک کوتاه شده :
آقای فرخ نگهدار از مسولین سابق سازمان فدائیان اکثریت در روز بزرگداشت امیرانتظام در لندن و بنام دفاع از مبارزات حق طلبانه او بجای اشاره واقعی به ظلمی که از طرف سازمان اکثریت، حزب توده ایران و حتی اشخاصی مانند عزت الله سحابی به امیرانتظام رفت و تبری از آن افشاگری های شرم آور که تشت رسوایی شان سال هاست از بام دمکراسی خواهی بر سر مسسببان آن روش مذموم البته فرو افتاده، اتهام به عباس امیرانتظام را با اتهام جاسوسی ناخدا بهرام افضلی فرمانده سابق دریایی جمهوری اسلامی مقایسه کرد!
قیاس امیرانتظام با ناخدا افضلی قیاس مع الفارق است و ظلم به امیرانتظام آن هم در روز بزرگداشت اوست. ناخدا بهرام افضلی فرمانده نیرو دریایی ایران در سال های اول جنگ ایران و عراق، تنها قربانی نظام جمهوری اسلامی نبود، ناخدا افضلی قربانی سیاست های رهبری حزب توده هم بود. افکار عمومی جزئیات پرونده ناخدا افضلی را نمی دانیم و نه او و نه امیرانتظام هرگز فرصت این را نیافتند تا در دادگاهی عادلانه محاکمه شوند و از خود دفاع کنند. اما این را می دانیم که ناخدا افضلی عضو حزبی بود که جاسوسی برای شوروی را درست می دانست و اینکار را می کرد و برایش هم دلایل ایدئولوژیک می آورد. امیرانتظام اما عضو حزبی نبود که جاسوسی برای امریکا یا هر کشور دیگری را کاری صحیح بداند، بلکه برعکس عضو حزبی بود که بر استقلال ملی پای می فشرد.
اگر اعترافات رهبران حزب توده ایران از جمله نورالدین کیانوری و مهدی پرتوی و دیگران که در زندان بودند و زیر شکنجه و فشار حکومت را معیار نگیریم، که نباید هم بگیریم، بسیاری از مسئولان بلندپایه این حزب که بعد از دستگیری و اعترافات تلویزیونی سران و کادرهای این حزب راه خود را از حزب توده جدا کردند و اصولا لنینیسم را نقد کردند و دمکراسی خواه شدند، در کمال آزادی در خارج از کشور به فعالیت های جاسوسی این حزب برای شوروی اعتراف کردند. البته برخی هم بجای کلمه جاسوسی از “روابط ناشایست” استفاده کرده اند، حال بخاطر قبح کلمه “جاسوسی” یا به این معنی که آنها روابط نابرابر یا نادرست را محل ایراد بین حزب توده و حزب کمونیست شوروی می دانستند.
فعالیت کا. گ. ب برای عضوگیری از میان هواداران و اعضای حزب توده و سازمان فدائیان اکثریت بعد از پناهنده شدن این افراد به شوروی در پی سرکوب سال های ۶۱ و ۶۲ را نیز در کتاب “خانه دائی یوسف” اتابک فتح الله زاده از اعضای سابق سازمان اکثریت یا در کتاب “مهاجرت سوسیالیستی” محسن حیدریان که از مسئولان سازمان جوانان حزب توده بود را بسیاری خوانده اند. آقای بابک امیرخسروی که افراد باسابقه رهبری حزب توده بوده است نیز جاسوسی برای شوروی از سوی حزب توده را تایید کرده است.
اصولا در آن فضای انقلابی و ضد امریکایی چپ های هوادار شوروی، کشور شوراها دژ مستحکم زحمتکشان جهان قلمداد می شد. می گفتند تا سازمان سیا هست البته که کا.گ.ب هم باید وجود داشته باشد. کا. گ. ب را نوعی سربازان گمنام سوسیالیسم می شناختند. می گفتند برادر بزرگتر بهتر می فهمد و تجربه بیشتر دارد. احزاب کمونیست دیگر کشورها از دید حزب کمونیست اتحاد شوروی بیش از شعبه ای از آن حزب نبود که باید تابع نظرات و تصمیمات پولیت بوروی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی باشد. نوعی ذوب در ولایت سوسیالیسم واقعا موجود. با آن سان دیو و فرشته سازی از اردوگاه امپریالیسم و سوسیالیسم و با چنان تئوری، مبانی فکری و نگاهی در انبان داشتن، در جهان دو قطبی آن زمان تا جاسوس شدن و جاسوسی کردن البته که فاصله کمی بود.
آقای نگهدار و همفکرانشان علیرغم دمکراسی خواهی امروزشان با گذشته لنینیستی و شوروی دوستی خود تصویه حساب نظری نکرده اند. ایشان در روزی که برای بزرگداشت فردی برگزار می شود که قربانی حملات تبلیغاتی و ترور شخصیت حزب توده و سازمان اکثریت و اصولا سازمان چریک های فدایی خلق قبل از انشعاب اقلیت-اکثریت بود و برخی دیگر بخاطر هیستری ضد امریکایی و ضد امپریالیستی که جامعه چپ (چه مذهبی و چه غیرمذهبی) را فراگرفته بود، قربانی را با قربان کننده همسنگ می داند و از حزب توده دفاع می کند. بجای فاصله گیری صریح از این روش ها حتی عذرخواهی خود را از زبان دیگری (آقای نویدی) بیان می دارد.
منظور البته نشانه گرفتن ناخدا افضلی نیست. او خود قربانی بود و از حق دفاع محروم. ایراد و اشکال اما دفاع از حزب ناخدا افضلی در چنین روزی است. این خاک به چشم دوستداران امیرانتظام و مردم سوگوار او پاشیدن است. البته برخی مانند آقای پرویز نویدی که از فدائیان بود و هست اما اکثریتی نبود و نیست حدود چهار سال قبل در زمان زنده بودن آقای امیرانتظام در جلسه ای در پاریس از رفتار فدائیان (همه طیف ها) و افشاگری های زشتی که علیه او می کردند از امیرانتظام عذرخواهی کرد.
به گمان من وظیفه اخلاقی شرکت کنندگان و مردم حاضر در این جلسه لندن بود که به سخنان آقای نگهدار و قیاس او میان امیرانتظام و ناخدا افضلی واکنش نشان دهند. تا آنجا که من از راه دور به سخنان حاضران گوش دادم تنها آقای رضا علیجانی به این سخنان واکنش نشان داد.
gooyanews
آخرین دیدگاه‌ها