انسان را نکُشید-جبهه ملی ایران – سامان ششم

چون تیغ به دست آری مردم نتوانی کُشت نزدیک خداوند بدی نیست فراموشت (سلمان ساوجی)
“کسی که یک نفر را می کشد، مانند این است که همه انسانها را کشته است.”
این ضرب المثلی است که پس از آمیزش فرهنگ عرب با فرهنگهای ایرانی و رومی در زبان عرب رایج و بعنوان تکاملی شگفت انگیز در فرهنگ بدوی اقوام سامی متجلی شد. “و لکم فی القصاص….” دستور کشتن و یا قطع عضو یک فرد جامعه در مقابل جنایت فرد دیگر است.
با گذشت بیش از سه هزار سال و تکامل تدریجی شعور انسانها و تجربه آنها با فرهنگ های یکدیگر، بویژه توجه به اهمیت و ارزش یک انسان از دید اقتصادی و کمک به دفاع جمعی، نکشتن و قربانی نکردن انسان حتا در برابر خدایان مورد توجه قرار گرفت و به تدریج احترام به فرد انسان و حقوق طبیعی او حتی در میدان های جنگ و در زمان اسارت بدست دشمن، بخش مهمی از حقوق جزای عمومی و کنوانسیون های جزائی بین المللی را تشکیل داد. امروز احترام به حقوق مشابه برای حیوانات هم در جوامع پیشرفته مورد توجه جدّی است.
در فرهنگ غنی و والای ایرانی، سعدی همه انسانها را عضو یک پیکر میداند و درد و رنج یک فرد را درد و رنج همه انسانها می شمارد. اما نکته بالاتر در کلام سعدی اشاره به سرچشمه مشترک اولیه همه انسانها است، خاک زمین و طبیعت.
پیشرفتهای علوم طبیعی، فیزیک، شیمی و اکتشافات جغرافیایی ثابت کرده که این سرچشمه مشترک نخستینی، در بیش از هفت میلیون سال پیش بطور واقعی و طبیعی و قابل اثبات عینی وجود داشته و تکامل یافته است. در این مدت، ۲۸۰ هزار نسل انسان در کره زمین زیسته اند و در هر نسل بین ۳۰ تا ۵۰ عدد از ویژگیهای ژنتیکی (DNA) آنها تکامل یافته است.
تکامل ژنتیکی (جهش) یا (Mutation) هر انسان پیش از هر چیز در مغز و شعور او شکل میگیرد. اندیشه و رفتار فرد او را از دیگران متمایز می کند. نابغه ها، کاشفان، نوآوران، عصیانگران، برندگان جایزه هایی چون نوبل، آنانی که طرحی نو در جامعه می اندازند از میان معدود انسان هایی بر می خیزند که تکامل فکری و شعوری و ژنتیکی آنان زودتر صورت گرفته و بازتاب یافته است.
جویندگان دانش و روشنایی (دانشجویان، استادان، نویسندگان) که عصیان میکنند، سنت ها را میشکنند و خواستار دنیای بهتری هستند فقط به نیازها و فشارهای روحی خود پاسخ میدهند.
تکامل انسان در صد نسل اخیر (۲۵۰۰ سال) کمتر از ۵۰ تن مانند سُغرات، ارستو، گالیله، نیوتن، کریستف کلمب، رابرت هوک، داروین، پاستور، کُخ، فلمینگ، ماری کوری، اینشتین، کارل ووئز، پورسینا، خوارزمی، رازی، فردوسی و امثال آنان را ارائه کرده
که انسان را از غارنشینی و رنج و بیماری به آسمان نشینی و سیاره نشینی و از عمر کوتاه کمتر از ۲۰ سال او را به بالاتر از ۸۰ سال رسانده اند.
برعکس، در جامعه عقب نگاه داشته ای مانند جامعه ایران کُشتن حلّاج ها، برمکی ها، امیرکبیرها، کسروی ها، فاطمی ها و اسیر کردن مصدق ها و ملکی ها و همانندان آنان بصورت عقب نگاه داشتن هزار ساله انسان ها در مقایسه با آزادگذاری شکفتن استعدادها و نبوغ ها در جامعه اروپایی درستی این تئوری را به ثبوت رسانده است.
کُشتن دانشجویان و پرونده سازی برای معترضان خیابانی، اعدام جوانان به هر بهانه، کشتن و نابود کردن جوانه های تغییر و تکامل جامعه ما و جنایت علیه تکامل بشریت است. اعدام را متوقف کنید.
هرمیداس باوند، گیتی پورفاضل، علی رشیدی، کورش زعیم
جبهه ملی ایران – سامان ششم
تهران – دهم امرداد ۱۳۹۹خ