جهان پهلوان تختی هیچگاه فراموش نمیشود ,زیرا ریشه در قلب یک ملت دارد .او در سال ۱۳۴۶ از دنیا رفت اما میلیونها او را عاشقانه دوست دارند جوانانی که هرگز او را ندیدند .حکومت شاه عرصه را بر او تنگ کرده بود و حتی نمیتوانست به سالن های ورزشی برود چون محبوب مردم بود و رژیم این را خوش نمی آمد .

مردم قهرمان خود را دوست داشتند چون او نه تنها مدال آور و افتخار آفرین بود در زمان مصیبت همراه و مددکار بود.قهرمان در زلزله بویین زهرا صندوقی بدست گرفت و در خیابانهای تهران به راه افتاد تا برای قربانیان زلزه پول جمع آوری کند .کاری که تهران را تکان داد.او زور گو نبود و در مقابل زورگویی کمر خم نکرد .او عضو شورای جبهه ملی ایران بود و تا آخر به مصدق وفادار ماند بر خلاف ورزشکاران حکومتی مانند شعبان جعفری که به همه چیز رسیدند غیر از احترام و تکریم یک ملت.تختی هرگز نمیمیرد .
مسعود شجاعی جای در پای تختی گذاشته است ورزشکاری که برای ایران افتخار آفرینی کرده است و زیر بار زورگویی حکومت نمی رود .او در سال ۱۳۸۸ با بستن مچ بند سبز در بازی مقابل کره جنوبی در کنار مردم ایستاد و خرداد امسال در دیدار با حسن روحانی خواستار ورود بانوان به ورزشگاه ها شده بود و پیش از این نیز در مورد فساد در فوتبال و تجاور به نوجوانان توسط برخی از مربیان مطالبی را بیان داشته بود.بازی او در مقابل یک تیم اسراییلی با لباس یک تیم یونانی جنجال بر انگیز شد.حکومت اسلامی که با جلوگیری از رقابت ورزشکاران ایرانی با اسراییل به بهانه های ابلهانه ای چون مصدومیت ساختگی یا گم کردن مسیر راه !!مسبب عدم موفقیت ورزشکاران کشور میشد در مقابل عمل شجاعی آچماز شد و با فشار بر او سعی در گرفتن ندامت نامه از او کرد.اما شجاعی شجاعانه ایستادگی کرد و گفت برای اشتباهی که مرتکب نشده اظهار ندامت نخواهد کرد.پهلوانانی چون تختی و شجاعی که در قلب ملت ریشه میدوانند شاید هر ۱۰۰ سال یکبار ظهور کنند.قدرشان را بدانیم .مسعود کاپیتانی خود در تیم ملی را جاودانه کرد.

\خبرگزاری جبهه ملی ایران