هفتاد و پنج سال از تولد پروانه اسکندری گذشت. پروانه اسكندرى در ٢٩ اسفند سال ١٣١٧ در تهران به دنيا آمد. وى كه از طرفداران مصدق بود، در سالهاى پس از كودتاى ٢٨ مرداد، به فعاليت در انجمن فرهنگى “آناهيتا” كه سازمان همگام حزب ملت ايران بود پرداخت.
وى كه اينك عضو حزب ملت ايران بود، در سال ١٣٣٨ بازداشت شد. در روز ١٦ آذر ١٣٣٩، در اولين مراسمى كه به مناسبت كشته شدن سه دانشجو در ١٦ آذر ١٣٣٢ برگزار شد، پروانه اسكندرى سخنرانى و اين روز را به عنوان روز دانشجو اعلام كرد. اين مراسم و اين سخنرانى، اولين حركت دانشجويى در ايران از سال ١٣٣٢ به اين سو بود.
در بهمن ماه همين سال و در پى يك سخنرانى ديگر در دانشگاه، وى بار ديگر بازداشت شد. وى در همان زمان كه دانشجو بود به آموزگارى نيز اشتغال داشت و در همان سال به نمايندگى از فرهنگيان، به عضويت كميته ٥ نفرى فرهنگيان درآمد. تلاش هاى وى در اين كميته، بار ديگر منجر به دستگيرى وى گرديد. وى كه در اين سالها به يكى از محبوبترين فعالان دانشجويى كشور و اعضاى حزب ملت ايران و جبهه ملى ايران تبديل شده بود، در سوم ارديبهشت ماه ١٣٤٠ با همرزم سياسى اش داريوش فروهر ازدواج كرد. پروانه فروهر كه عضو كميته استان تهران جبهه ملى بود، سخنران تظاهرات سى تير ١٣٣٤٠ بود. وى بلافاصله پس از اين سخنرانى توسط نيروهاى امنيتى دستگير شد. پروانه فروهر در همين سال، به همراه چهار دانشجوى ديگر از جمله ابوالحسن بنى صدر و حسن حبيبى، به نمايندگى از طرف دانشجويان براى مذاكره با دكتر على امينى نخست وزير وقت انتخاب شد. وى اولين زنى بود كه به نمايندگى دانشجويان كشور انتخاب مى شد. پروانه فروهر در سال ١٣٤١، اولين نماينده زنى بود كه در كنگره جبهه ملى شركت جست.
پروانه فروهر از همان سالها به عنوان شخص شماره دوى حزب ملت ايران و زن شماره يك جبهه ملى ايران شناخته مى شد. وى در سال ١٣٤٩ از حق تدريس در دبيرستانهاى كشور محروم شد. از سال ١٣٥٦ و با آغاز انتشار نشريه “خبرنامه جبهه ملى ايران” كه به صورت پنهانى صورت مى گرفت، پروانه فروهر مسئوليت آنرا بر عهده گرفت. پس از انقلاب، پروانه فروهر مدير مسئول نشريه جبهه ملى، ارگان سياسى جبهه ملى ايران شد. در پى الغاى قانون حمايت از خانواده، پروانه فروهر از معدود فعالان مطرح سياسى كشور بود كه با نوشتن مقالاتى به اعتراض به لغو اين قانون پرداخت. در سال ١٣٥٨، پروانه فروهر تنها همسر يك وزير دولت وقت ايران بود كه حجاب نداشت. در سال ١٣٥٨ پروانه فروهر نامزد انتخابات مجلس شوراى ملى شد. در پى اعتراض به تقلبات صورت گرفته در انتخابات، پروانه فروهر به همراه حزب ملت ايران، دور دوم اين انتخابات در آغاز سال ١٣٥٩ را تحريم كردند و از آنزمان، در هيچيك از انتخابات برگزار شده در جمهورى اسلامى شركت نكردند. در سال ١٣٦٠، چند تن از اعضاى حزب ملت ايران توسط جمهورى اسلامى اعدام شدند.
پروانه فروهر كه مانند همسرش داريوش فروهر به مخالفان راديكال جمهورى اسلامى تبديل شده بودند، خواستار برگزارى يك همه پرسى براى تعيين يك حكومت جديد از سوى مردم ايران شدند. آنها خواستار جدايى دين از دولت، لغو مجازات اعدام و فرآهم شدن شرايط براى برگزارى يك انتخابات آزاد بودند. فعاليت آنها براى برقرارى مردمسالارى در سالهاى ١٣٧٠-١٣٧٧ به شدت گسترده شده بود و آنها را به چهره هاى اصلى اپوزيسيون دگرگون طلب داخل ايران تبديل كرده بود.
در پاییز ۱۳۷۷ پروانه اسکندری و همسرش داریوش فروهر در خانه شخصی خود در «خیابان سعدی، خیابان هدایت، کوچه مراد زاده، پلاک ۱۸» طی قتل‌های سیاسی موسوم به قتل‌های زنجیره‌ای توسط پرسنل وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیدند.
یادش گرامی باد. ملت ایران هرگز این بزرگ زن ایران زمین را فراموش نخواهد کرد و برای همیشه قدر دان خدمات، مبارزات و میهن پرستی ایشان و همسر بزرگوارش خواهد بود.
عکس مربوط به دوران معلمی پروانه فروهر است / ایشان در سمت راست عکس قرار دارند
گاه شمار تاریخ
آخرین دیدگاه‌ها