همايش «ايران ورجاوند»، عصر سه‌شنبه دوم امردادماه 1386 خورشيدي، به منظور بزرگداشت مقام علمي و فرهنگي استاد فرزانه، شادروان دكتر پرويز ورجاوند و هم‌چنين بحث و بررسي درباره‌ي مسايل و موضوع‌هاي حوزه‌ي فرهنگي كشور و اشاره به نمونه‌هايي از آن‌چه كه يادگارهاي ما را تهديد مي‌كند، در تالار پورسيناي دانشگاه علوم پزشكي تهران برگزار شد. در اين همايش که از ساعت 16 آغاز شد استادان دکتر ناصرتکميل همايون، دکتر هوشنگ طالع، دکتر هرميداس باوند، دکتر قدرت الله جعفري و دکتر محمدعلي دادخواه هر کدام گوشه اي از انديشه ها، تلاش ها و آرمان هاي شادروان دکتر پرويز ورجاوند را بازگو کردند. عنوان هاي سخنراني استادان نامبرده به ترتيب عبارت است از: گستره ي ايران فرهنگي و لزوم توجه به آن، تاريخ تجزيه ايران و اشاره به رژيم حقوقي درياي مازندران، لزوم رفع ابهام از خطوط مرزي ايران و عراق، زبان فارسي در آذربايجان و پرونده ي ملي سد سيوند. شایان ذکر است پس از سخنرانی دکتر باوند گروه موسيقي سارنگ به اجراي موسيقي سنتی پرداختند. در جریان برگزاری همایش نمایش کتابی هم ترتیب داده شده بود. و با نماهنگ ای ایران همایش به پایان رسید. خبرهای تکمیلی همایش به زودی در تارنما قرار خواهد گرفت. در پایان همایش بیانیه ای صادر شد که متن آن در پی می آید.
به نام خداوند جان و خرد
بيانيه‌ي همايش «ايران ورجاوند»
با ياد دكتر ورجاوند - كه ايران را گستره‌ي فرهنگي يك‌پارچه‌اي مي‌ديد با تاريخ بلندي پيوسته - و با عنايت به سخنان استادان گران‌قدر، بيانيه‌ي همايش «ايران ورجاوند» تقديم مي‌شود تا بتوان «سال اتحاد ملي، انسجام اسلامي» را از دايره‌ي سخن به ورطه‌ي عمل نزديك نمود.
1- همايش «ايران ورجاوند»، عصر سه‌شنبه دوم امردادماه 1386 خورشيدي، به منظور بزرگداشت مقام علمي و فرهنگي استاد فرزانه، شادروان دكتر پرويز ورجاوند و هم‌چنين بحث و بررسي درباره‌ي مسايل و موضوع‌هاي حوزه‌ي فرهنگي كشور و اشاره به نمونه‌هايي از آن‌چه كه يادگارهاي ما را تهديد مي‌كند، در تالار پورسيناي دانشگاه علوم پزشكي تهران برگزار شد.
2- «پايگاه اطلاع‌رساني براي نجات يادمان‌هاي باستاني»، برگزاركننده‌ي همايش، مراتب سپاس‌گزاري ژرف خود را از مراكز ياريگر، به‌ويژه مديريت گرامي امور فرهنگي و فرابرنامه‌اي دانشگاه علوم پزشكي تهران و انجمن دانشجويي آريا و هم‌چنين استادان ارجمندِ سخنران و دوستداران فرهنگ ايران ابراز مي‌نمايد و اميد است در اجراي مسؤوليتي كه بر دوش گرفته، كامياب شود.
3- چندي است اشاره‌ي روزنامه‌اي ايراني به تاريخ جداسازي بحرين از خاك ايران، بهانه‌اي گشته است از سوي دولت‌مردان عرب براي ايجاد تيرگي‌هايي در روابط ميان ايران و دولت‌هاي عربي. همايش، ضمن دعوت از همه‌ي رسانه‌ها به داشتن نگاهي فراجناحي به مسايل ملي، توجه همگان را به مقايسه ميان نحوه‌ي برخورد حاكمان عرب با اين موضوع و چگونگي واكنش دولت ايران با خاك‌خواهي شيخ‌نشين‌هاي امارات متحده‌ي عربي جلب نموده و خواهان برخوردي جدي‌تر از سوي دولت‌مردان ايران است با بيانيه‌هايي كه عليه حاكميت ما بر جزيره‌هاي ايراني طرح مي‌شوند.
4- همايش بر مطالبه‌ي خسارت ايران از كشور عراق به خاطر تحميل جنگ، و لزوم رفع ابهامات مرزي ميان دو كشور تأكيد دارد. فراموش نشود در سال‌هاي اخير شيخ‌نشين كويت توانست خسارت خود را از راه صادرات نفت عراق جبران نمايد.
5- همايش، هم‌چون نماينده‌ي مردم تبريز در مجلس هفتم، تأكيد دارد كه درياي شمال ايران از ديرزمان به نام‌هايي ايراني • به‌ويژه مازندران - معروف بوده و بايد هم‌چنان چنين ناميده شود، در حالي كه خزر، نامي كه اكنون به پشتوانه‌ي بخش‌نامه‌هاي دولتي بر اين دريا گذاشته شده، نام قومي غير ايراني، ستيزه‌جو و مهاجم است كه در بخش شمالي اين دريا ساكن شده بودند و گاه و بیگاه به شهرهاي ايران هجوم مي‌آوردند.
6- همايش، بر پايه‌ي نص صريح معاهدات منعقده ميان دولت ايران و اتحاد جماهير شوروي سابق (قرارداد هشتم اسفند 1299 هجري خورشيدي برابر با 26 فوريه‌ي 1921 و قرارداد 1940)، كه در آن‌ها، دو دولت، به‌طور «متساوي» و با «حقوق مُشاعي مشترك» از آب‌هاي درياي مازندران (جز ده مايل ساحلی سهم اختصاصي هر يك از طرفين) بهره‌مند بوده‌اند، و با توجه به اصل «جايگزيني دولت و يا دولت‌ها» به جاي دولت قبلي، كه دولت و يا دولت‌هاي جداشده از دولت قبلي ناگزير از پذيرش تعهدات دولت طرف قراردادها هستند و دولت‌هاي برخاسته از دولت اتحاد جماهير شوروي سابق نيز بر اين اصل از حقوق بين‌الملل طبق بيانيه‌ي مورخ 21 دسامبر 1991 در شهر آلماتي و سپس در شهر نیسک صحه گذاشتند، تأكيد دارد كه رژيم حقوقي درياي مازندران مشخص و عبارت است از اصل حقوق متساوي و مالكيت مشاع ميان ايران و اتحاد جماهير شوروي سابق، و دولت‌هاي چهارگانه در كناره‌ي درياي مازندران، بايد رژيم جديد حقوقي را در ميان خود تعيين كنند كه آن عبارت است از تقسيم سهم پنجاه درصدي اتحاد جماهير شوروي سابق. از اين‌رو هر گونه تخلف و توجيه، و قبول طرح و نظريه‌اي كه بر حق مزبور خدشه وارد آورد، تجاوزي آشكار بر حقوق ملت ايران و در حکم تجزیه ی ایران است.
7- همان‌طور كه دكتر كوروش نيكنام، نماينده‌ي زرتشتيان در مجلس شوراي اسلامي در نطق پيش از دستور خود به اهميت نشان شير و خورشيد پرداخت و لزوم بازگرداندن نشان «شير و خورشيد سرخ» را يادآور شد، همايش تأكيد مي‌كند كه اين نشان بي‌ترديد نه از آنِ شاهان و حاكمان ايران، بلكه از آنِ ملت ايران است و نشان از باورهاي كهن اين مرز و بوم دارد. از اين‌رو خواهان آن است، پيكرِ زيباي شيرِ بالاي ستون‌هاي ورودي مجلس قديم در ميدان بهارستان - كه نماد پيروزي و شجاعت و افتخار است - دوباره به جاي خود بازگردانده شود و هم‌چنين نشانِ ملي و مذهبي «شير و خورشيد سرخ» كه هنوز اعتبار جهاني دارد دوباره به‌كار گرفته شود تا مبادا اين اعتبار را براي هميشه از دست دهيم.
8- همايش قوياً بر اين باور است كه ميهن‌پرستي آگاهانه، اكتسابي است و از اين‌رو بر لزوم آموزش تاريخ راستين ايران پا مي‌فشارد و خواهان بازنگري در كتاب‌هاي درسي تاريخ است. از سوي ديگر از سازمان‌هاي مربوطه مي‌خواهد با زمينه‌سازي و ياريگري در ساخت فيلم‌هاي سينمايي، مجموعه‌هاي تلويزيوني و ديگر دستاوردهاي فرهنگي، به بازسازي تاريخ باشكوه ايران بپردازند تا راه بر هرگونه وارونه‌نمايي‌ها و دروغ‌سازي‌هاي ايران‌ستيزان بسته شود.
9- همايش از بازپرس محترم شعبه‌ي نهم دادسراي كاركنان دولت با عنايت به حساسيتي كه جامعه‌ي ايران و ايرانيان خارج از كشور نسبت به حفظ ميراث فرهنگي و اعتبار و ارزش‌هاي هويت تاريخي و سرزميني اين مملكت دارند و با توجه به نگرش جهاني نسبت به ميراث كهن و فرهنگ تمدن‌ساز ايران‌زمين، انتظار دارد در اين برهه‌ي تاريخ‌ساز - كه دفاع از ارزش‌هاي كهن، جاودانگي اين سرزمين را تأييد و تضمين مي‌دارد - با سرعت و شجاعت دستور توقف كامل آبگيري سد سيوند را اعلام كنند تا در فضايي علمي و به‌دور از تنش، دليل‌ها و استنادهاي شاكيان را پي بگيرند.
10- همايش، خواهان توجه جدي قواي سه‌گانه‌ي كشور به مسأله‌ي «تخريب» و «تحريف» يادگارهاي تاريخي، طبيعي و معنوي ايران است. برگزاركنندگان همايش، تشكيل كميته‌اي از انديشمندان و فرهيختگان كشور براي نظارت بر عملكرد سازمان‌هاي ميراث فرهنگي و محيط زيست را در راستاي عملكرد خود ارزيابي كرده و دست اين عزيزان را براي هم‌كاري مي‌فشارند.
